Fransız Yeni Dalga akımının kurucularından, belki de en tanınmış yönetmenlerinden biri olan olan Truffaut 1984'te öldüğünde geride 400 Darbe, Jules ve Jim, Çalınmış Buseler, Güneşte Gece, Adele H.'nin Öyküsü gibi pek çok etkileyici ve sevilen filmden oluşan bir miras bıraktı. Cahiers du Cinema ile birlikte önde gelen sinema dergileri için yazdığı eleştiri yazıları da en az filmleri kadar büyüleyici bir mirastır. Kişisel ve samimi eleştirileri sinemaya duyulan katıksız bir sevginin izlerini taşır. Hitchcock, Welles, Chaplin, Cocteau ve Bergman gibi isimlere duyduğu saygıyı dile getirir. Hayatımın Filmleri Truffaut'nun sinema tarihinin geniş bir dönemini kapsayan, kendi seçkisi olan yüzden fazla eleştiri yazısından oluşuyor. Truffaut beyazperdeye yansıttığı zekâ ve zarafeti kağıda da yansıtıyor, Hayatımın Filmleri sinema ve film yönetmenliğine, işi sinema olan birinin ender bulunur bakış açısından bakıyor. Sinemaya Truffaut'nun benzersiz gözünden bakmak isteyenlere.
Sinema tarihinin büyüleyici döneminin kişisel tarihçesi.
-Stanley Kauffman, New Republic-
Truffaut'nun otobiyografik bölümlerle dolu eleştirileri her satırında sinemaya ve yönetmenlik sanatına duyulan duyarlılığı yansıtıyor.
-Kirkus-
Hayatımın Filmleri en okunabilir ve en eğitici sinema eleştirisi kitaplarından biri.
-American Film-
Hayatında hiç film çekmeseydi de Truffaut'nun kitabının yararlı ve eğitici olduğu söylenebilirdi.
-Charles Champlin, Los Angeles Times-
