Kitabın ilk 150 sayfası oldukça kasvetli, insanı bunalıma sürükleyen cinstendi. Bu yüzdendir ki uzun zamandır okumaya çabalıyordum. Bu sabah bu gidişata bir dur demek için kitabı bitirmeye karar verdim. Köprüden önceki son çıkışı kaçırdım.
Bitirmememde varmış bir hayır meğerse. Bir kaybımızın ardından hep deriz ya “ bunu bana neden yaptın” diye , bende yazara aynı soruyu yöneltmek istiyorum. Bunu bana neden yaptın? Ben bu kadarına hazır değildim. Kitabın son 100 sayfası sürprizlerle doluydu. İçinde bulunduğum ruh hali zaten karanlıkken, kitapla birlikte dipsiz karanlığa gömüldüm . Kitap bitti ve ben hâlâ ne diyeceğimi bilemiyorum. Bende bıraktığı duygular çok karmaşık. Yazara çok sinirliyim ama kitabı beğendim, kitap çok kasvetliydi ama ben de bıraktığı duygularda çok çeşitliydi. Kitabın sonunu ağlayarak okudum ve hâla etkisindeyim. Kitaba inceleme değil de duygularıma inceleme olduğunun farkındayım. Ama çok etkilendiğim bir kitap oldu ve bir yanım okumayın çok üzülürsünüz, bir yanım okuyun çok etkileyiciydi diyor. Karar sizin...
