Okuduğum en ilginç kitaplardan biri. Psikoloji ve ihtiyaçlar yapısına aşîna olan, bu alanda okumalar yapmış birine yeni bakış açıları katacağına eminim. Zira yazar, daha önce konuşulmamış bir "mutlusuzluk" kavramı ortaya atıyor.
Sahip olunan somut ya da soyut bir değerin kaybıyla gelen mutsuzluk işlevseldir. Kisiyi kendi kabuğuna çekilip, olanları gözden geçirmeye, kendiyle kalmaya, duygularını sindirmek için sükûnete yönlendirir.
Lakin mutlusuzluk, arzu edilen hatta ihtiyaç dahi olmayan bir şeye sahip olamamanın, o arzuyu tatmin edememenin verdiği kabız bir duygu. Doğası gereği arzular asla tatmin edilemeyeceği için, mutlusuzluk içine girildiğinde kısır bir duygususal kabz haline sebep oluyor. Yapay bir huzursuzluk, mutsuzluk ve doyumsuzluk hali.
Mutsuzluğun aksine, "mutlusuzluk" duygusunun bir işlevi yok. Aksine, kendinden ve hayatından şüpheye, oluşturulan sahte benlik ve sahte ihtiyaclarin içinde sıkışıp asla geçmeyen bir huzursuzluğa sebep oluyor.
Kitap özellikle modern insanın düşünmeye, kendi kibirinde boğulmak üzereyken frene basıp gerçekliğe dönmeye tesvik ediyor. Hayatta her şey yolunda gitmez. Olumsuz duyguların da cok onemli işlevleri vardır. Lakin sahte duygu ve ihtiyaçlar sizi yorar, bezdirir, yaşam enerjinizi sömürür diyor özetle.
Psikoloji ve kendini anlamakla ilgilenen herkese tavsiyemdir. Dili akıcı, kolay okunan hap gibi bir kitap.
Sevgiler.
Hafsa Koç
Mehmet Şakiroğlu
Hayatının Anlamı Kaybettiğin Yerde