Yazarını "yakından" diyebileceğiniz bir mesafeden tanıdığınız kitapları -hele bir de romansa- okumak insana bazen farklı ama genelde güzel hisler yaşatıyor.
Kitabın dilini -beklentime göre- oldukça başarılı buldum. Hem de yazarın ilk kitabı olmasına rağmen oldukça başarılı bir üslup var karşımda.
Her yazarın ilk kitabında aynı başarı söz konusu olabiliyor mu acaba? Bu soru güzel bir araştırma konusu olabilir. Edebiyat fakülteleri için tez konusu olmaya da aday bu araştırma.
Üsluptaki başarısını yazara da itiraf ettim. Yeni çalışmalar, ikinci ve üçüncü hikayeler için gayet umut verici olduğunu da söyledim.
Okuduğuma ziyadesiyle mutlu olduğum bir kitaptı Hayatlar ve Kayıplar. Başlığından bahis açılmışken, okumaya başlamadan önce daha farklı, özel, dikkat çekici bir başlık seçilebilirdi diye düşünüyordum aslında. Okudukça mevcut başlığın ne kadar isabetli olduğunu anladım.
Evet, abartılı ya da sırf dikkat çekmesi için balon bir başlık bulunabilirdi, pazarlama stratejisi gereği için bile bu denenebilirdi ama iyi ki yapılmamış. Ne demek istediğimi anlamak için kitabı okumanız gerektiği notunu da ilave edeyim. Yoksa spoyler dedikleri şeylerden vermek zorunda kalacağım.
Teşekkürler Mehmet Berat. Teşekkürler bu imkanı yazara sunan, onu bizimle yani okuyucu ile buluşturan Bengisu yayınları.
(Allah, Akif'lere rahmet etsin)
