İnsan kitapta geçen her sahabi yerinde olmak ister davası için parasından, malından,mülkünden, şan ve şöhretinde vazgeçmiş yeni bir hayat benimsemiştir bazen düşünüyor insan ben o zamanda yaşamış olsaydım hangi yolu seçerdim ama o zamanda yaşamak gerekir bu sorunun cevabını bulmak için... Din için bunca eziyete katlanmak belki hiçbirimizin harcı değil Allah (cc) diyor ya Bakara süresi 286. Ayetinde "Allah kimseye taşıyamayacağı yükü vermez" biz o zamanda yaşasaydık bu kadar yükü taşıyamazdık. Hz. Abdullah b. Huzafe bir kaynar kazana atılmak üzere kazanın başına getirilir o sırada gözünden yaşlar akar nedeni sorulunca "Ben ağlatan şey, kendi kendime dedim ki, bu kazana atılacağım ve hemen yok olup gideceğim. İsterim ki, üzerimdeki kıllar sayısınca canım olsun, hepsi teker teker Allah için bu kazana atılsın." Acaba hangimiz bu düşüncede olabilirdi çok merak ediyorum.
