“Kırlarda hava daha temiz, çiçekler daha ıtırlıdır; orada insanın göğsü meçhul bir keyifle titrer; orada gökyüzü tozdan bir peçeyle, boğucu şehir duvarlarından ve kirli sokaklardan yükselen sisle örtülmez; orada kan dolaşımı daha düzgün, fikirler daha özgür, ruhlar daha aydınlık, kalpler daha temiz olur; insan orada tabiatla, onun tapınağında, tarlaların ortasında sohbet eder, onun yüceliğini kavrar…“