Aslında her şey imrendirecek kadar iyi başlamıştı. Herkes kendi kapasitesine göre çalışıcak, kimse çalmayacak, payı için homurdanmayacak, kıskançlık kavga olmayacak, hiç kimse kayrılmayacaktı. Eşitliğin, adaletin, birliğin buluştuğu; ayrımcılığın, üstünlüğün bulunmadığı bir çiftlik hayal edin, kendi kendilerinin efendisi olan hayvanlar; sahip oldukları tek gerçek düşmanları insana karşı omuz omuza verdiler, insana karşı olan mücadelede zafere de erdiler. Hırsları ile beslenip mücadele ettiklerine, savaştıklarına benzediler! Gücün gölgesine, iktidar olmanın çatısına sığınan domuzlar; sorgulayanlara hırlayan, sualsiz kabul etmeyi, boyun eğmeyi benimseten köpekler.. kısacık eserde hissedeceksiniz; dağılımdaki adaletsizliğin, alt-üst sınıf oluşturmanın, ayrıcalık yaratmanın; nasıl da normalleştirildiğini, nasıl da duyarsızlaştırıldığını, tepkinin azalarak yok olduğunu, teslim olunuşu..
Ahh be Snowball yokken bile var ettiler seni, bu hikayenin dış mihrakları olmak senin payına düşendi!
.
Not: sömüren ve sömürülen değişebilir, ama düzen hep aynı. Bu bir döngü kabul edelim ey nirvanadakiler! Yok yani böyle ideal bir düzen, hep hikaye bunlar!
.
Demekki neymiş; tüm hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar diğerlerinden daha eşittir!
