Lâle, sümbül bezeli; ey gönlümün güzeli! Benim dünya saraylarında gözüm yoktur. Benim gözüm gönül sarayındadır.
Aç gönül sarayının kapısını, sonunda ölüm de olsa girmezsem nâmerdim."
-Benim güzel dedem! Bu işin sonunda ölüm bile olsa bu sevdadan vazgeçmem. Ama sen gün görmüş, devran sürmüş birisine benziyorsun. Elinden geliyorsa bana yardım et; yok buna gücün yetmezse dua et...
-Dostlar, Allah kimseyi şaşırtmasın, şaşırtıp da günah ırmağına düşürmesin. İki kardeşimizin söyledikleri de doğrudur. Ben de derim ki: Irmağa düşen çocuk, "Anneciğim, kurtar beni!" diye nasıl bağırıp Çırpınıyorsa, günah ırmağına düşen bizler de; "Ey esirgeyen, bağışlayan ve zorda kalanlara yardım eden Yüce Mevlâ'mız, bize yardım eyle ve bizi affet!" diye cân-ı gönülden yalvarmalıyız. Gerisi O'nun bileceği bir iştir. Biz biliyoruz ki Mevlâ'mızın rahmeti gazabından fazladır.