Atlar ve sevdalar hep aynı yöne koşarlar
Ve kırlangıçlar yol göstericileridir onların
Belki de sonsuzluğunu kucaklamak için evrenin
Onlar ki yetişemediğimiz yıldızlar gibidir
Sen aynı ikindinin büyüsü
Kaç tekrardan sonra biçimlenen
Külsün kor sonrası
Bıçağı kanatan rengi nârın
Yaşamın güzü
Ne suya
Ne havaya ihtiyaç duymadığın
Kırılgan bir gurursun belki