“Gelecek,geçmişin bok yemesinden başka bir şey değildi zaten biliyorsunuz;ne yaparsak yapalım,bir mucize olmadığı sürece bu gerçeği asla değiştiremeyiz.”
(...) insanız yahu, kaybetmeye de ihtiyacımız var arkadaş, oturalım oturduğumuz yerde diyebilirdi mesela; ne var ki bunu yapamadı.(... )
Farkında olmadan kaybetmenin tadını keşfetti de onu mu uzatıyor hergele bilmiyorum ki...
—Zaman zaman bilgece şeyler de söylüyordu..
—Söyler, dedi babası başını üst üste sallayarak; zaten hayat çoğu zaman akıl gözenekleri geniş ve gevşek olanların ağzından konuşur..
“../ben onu görür görmez çok sevmiştim. Bu tam olarak sevmek miydi emin değilim aslında, bir çeşit hayranlıktı belki de.. Yahut bir çeşit büyülenmeydi...”