Ne zaman TRT çocuk da Heidi nin çizgi filmine denk gelsem ve izlesem gözlerim dolu dolu oluyor. Heidi'nin ince düşünüşü, minik ama koca güreği, dedesiyle olan bağı tüylerimi diken diken edip beni derinden etkiliyor.
Bir de ben çocukken izlediğim çizgi film serisi vardı ki aklımda kalan keçiler, kırlar, dağlar, çoban Peter, Clara ve ayakkabısı olmayan Heidi. Eski filmlerinde zannederdim ki Heidi kırlarda çıplak ayakla yürümeyi yuvarlanmayı çok seviyor da o yüzden botlarını giymiyor. Kitapta okurken de böyle bir durum seziyorsunuz. Ama ülkenin yakın zamana kadar çocuk köle çalıştırdıklarını ve bu köle çocukların diğer çocuklarla karışmaması, ayırt edilebilmesi için ayakkabı giymelerine izin verilmiyormuş. Çıplak ayakla yaşamlarını sürdürüyorlarmış.
İçim parçalandı. Kendime bile bu durumu anlatamadım. Hani dedim ya beni derinden etkiliyor diye, ama araştırıp okuduklarım içimi sarstı. Bu dünyadan binlerce kez daha nefret ettim.
Kitaba bayıldım. Çocukluğuma geri döndüm. Özlediğim o küçük kızın kalp atışlarını dinledim. Hızlı okunabilir bir dili, anlatımı var. Kalın olmasına rağmen bence İlkokul öğrencisi bile rahatlıkla okuyabilir.
Çok kitaplı bol okumalı günler dilerim.
