Hiç hayatınızda yersiz yurtsuz hissettiniz mi bilmiyorum. Ya da kendinizi nereye ait hissettiğinizi bulumadığınız oldu mu? Ben bu durumu sık sık yaşarım. Ev diye tanımlayacağım bir dört duvarımız oldu her zaman çok şükür ama aitlik hissini hiçbir zaman yaşamadım. Hatta hep ait olduğum yeri bulmak, ait olacak bir yer bulmak için gitmek istedim, araştırmak lazım gibi gelirdi. Şimdi yaş olarak büyüdük, evlendik ve iş sahibi olduk. Onun mu etkisi bilmiyorum. Eskisi kadar yabancı gelmiyor artık etrafımdaki dört duvar, gene de sık sık gidesim geliyor. Doğaya gidelim, elimize toprak değsin. Bir parça uzaklaşalım istiyorum.
Sanırım bundan dolayı , Heidi hastalandığında çok etkilendim. Ev dediği Alplerin tepesinde kasabadan bir parça uzakta,rüzgar estikçe uğuldayan, her kış çivi ile sağlamlaştırmak gereken bir tane odacık. Heidi'nin yatağı bile tavan arasına konulmuş bir parça saman. Yine de o kendini bu yere öyle ait hissediyor ki, uzaklaştım diye hastalanıyor. Ben kendimi bir yere böylesine ait hissetmedim hiç, hissedeceğimi de sanmıyorum. Bir yerden bana bu durum garip geliyor, bir yandan da özgürlük hissi veriyor.
Kitapta herkes Heidi'yi seviyor ama bencilce. Kimisi içindeki iyiliği çıkardığı için, kimisi renksiz hayatına renk geldi diye, kimisi karanlığına ışık oldu diye. Bilmem tanıdık geldi mi?
