Heliogabalos Taçlı Anarşist
Antonin ArtaudHeliogabalos‘un kıyıcılığı garip bir ritme göre gerçekleşir. Bu sırra ermiş adam her şeyi sanatla ve iki kopya halinde yapar... Jestlerinin her biri iki ağızlı bıçak gibidir: Düzen, Düzensizlik / Birlik, Anarşi / Şiir, Ses kakışımı / Ritim, Uyumsuzluk / Büyüklük, Çocukçalık / Yüce gönüllülük, Kıyıcılık. Fakat Heliogabalos‘un tanrısına bağlılığı, tören ve tiyatro tutkusu, hiçbir durumda ve zamanda, Kara Taş‘ın kendisine layık bir eşle evlendirilmesi olayındaki kadar çarpıcı biçimde kendini göstermez... Helogabalos‘un bütün yaşamı, eylem halinde anarşidir... Aynı zamanda, çelişki ve düzensizlik ülkesinde anarşinin uygulamaya konmasıdır. Ve anarşi de, Heliogabalos‘un onu vardırdığı noktada, gerçekleşmiş şiirdir. "Bu kitabı Mesih‘in çağdaşı Tyanalı Apollonius‘un yaşayan ruhuna ve geçip gitmekte olan şu dünyada hala kalmış olabilecek bütün gerçek aydınlanmışlara ithaf ediyorum; ve derin güncellik-dışılığını, maneviliğini, yararsızlığını iyice belirtmek için de onu anarşiye ve bu dünya uğruna verilen savaşa ithaf ediyorum."
126 sayfa
Yazar Hakkında
Antonin ArtaudYazar · 11 kitap
Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Antoine Marie Joseph Artaud Antonin Artaud (d. 4 Eylül 1896, Marsilya - ö. 1948, Paris). Fransız oyun yazarı, aktör, yönetmen ve şair. Artaud'un ailesi İzmir'den göç etmiş Yunanlılar'dandır.
Dört yaşında geçirdiği menenjit hastalığı onu ergenlik dönemine kadar takip eder. Yine bu dönemde girdiği depresyonlardan kaynaklı sanatoryuma yatırılır. Burada Arthur Rimbaud, Charles Baudelaire ve Edgar Allan Poe okumaya başlayan Artaud aynı zamanda şiir de yazmaya başlar.
27 yaşında Paris'e taşınan Artaud burada tiyatro yazarlığı ve film yönetmenliğine başlar. Nazilerin Fransa'yı işgal ettiği dönemde Rodez'deki bir psikiyatri kliniğine yatırılır. Burada sanat terapisiyanında elektro şok tedavisi gören Artaud resim çizmeye ve yazmaya başlar. Bugünkü Psikologlar Artaud'un hastalığının Şizofreni olduğu kanısındalar.
1948 yılında yakalandığı bağırsak kanserinden kısa bir süre sonra ölür. Yatağında oturmuş, bir elinde ayakkabısı olacak şekilde bulunan Artaud'un ölüm nedeni aşırı derecede uyuşturucudur. Fakat Artaud uzun süreden beri kronik ağrılarından dolayı Laudanum, Afyon, Eroin ve Peyote gibi uyuşturucular kullanmaktadır ve bu dozun öldürücü olduğunu bilip bilmediği tartışılmaktadır. (1930' a kadar Eroin yasak değildir ve Artaud René Crevel ile birlikte yasağa karşı mücadele eder)
Sanat Yaşamı
Artaud, 1920’de Paris’e gelmiş, ünlü yönetmenlerden Charles Dullin’in yanında öğrenim görmüştür. Lugne-Poe ve Louis Jouvet gibi yönetmenlerle çalışmış; Andre Breton, R.Vitrac ve Louis Aragon’la beraber sürrealizm hareketini başlatmıştır. Révolution Surréaliste ve Nouvelle Revue Française'i yazan Artaud, 1927 yılında sürrealistlerden bağını koparmıştır. 1928 yılında Çılgın Anne (La Mére folle) oyununu sergiledi. 1930’lu yılların sessiz filmlerinde oynadı. 1936-37’de Meksika ve İrlanda’ya geziler yaptı, ancak sinirsel rahatsızlıkları yüzünden 1943’e kadar psikiyatri kliniklerinde yatmak durumunda kaldı.
Artaud, 1932 ve 1933 yıllarında "Vahşet tiyatrosu" bildirileri yayınlayarak (Le manifest du théatre de la cruauté), tiyatro görüşlerini "Tiyatro ve İkiz" (Le théâtre et son double) adlı kuramsal kitabında dile getirmiştir. Bu görüşlerine yer vermeye yeltendiği tek oyunu, Shelley ile Stendhal’in yapıtlarına dayanan Les Cenci olmuştur. Avangart tiyatronun kuramcısıdır.
