Henüz Vakit Varken Gülüm Nazım Hikmet Ran

Üstadın şiirlerinde kaybolmak, hasreti, aşkı, çocukları onun gözünden, yüreğinden okumak inanın başka bir dünya da gezmek gibi...

Duyguları bir cümlede anlatıp okurun anlamı üzerine saatlerce düşünmesini sağlamak bu olsa gerek. Yaşanmışlıklarına kendi yaşanmışlıklarımızı o kadar iyi oturtuyor ki sanki okuduğunuz şiir sizi anlatıyor...

Benim ifademle Hikmeti Nazım :) aşk,memleket,özlem,özgürlük her kesimden okuyucunun kendinden bir iz bir işaret bulabileceği bir şair.Dili günlük ve sade bir şiir kitabı.
Henüz vakit varken gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,

..
"sözün kısası yoldaşlar
bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da
insanca yaşadım diyebilirim
ve daha ne kadar yaşarım
başımdan neler geçer daha
kim bilir."

Nazım Hikmet Ran...
Yaşadığı aşklarını ifade edişi, vatanına duyduğu özlem ve sevgiyi, insanlara inanıp güvenme istediğini öyle güzel aktarmış ki bizlere, insan onu benimseyip örnek almaktan kaçınamıyor. Ki alınabilecek en güzel örnek kişiliklerdendir kendisi...

Ah Nazım, Canım Nazım.
Şiirlerinde her türlü duyguyu barındırıyorsun Nazım. Aşkı, memleketi, özgürlüğü, hasreti en güzel sen anlatıyorsun Nazım.
İyi ki geçmişsin bu dünyadan Nazım.
"Henüz vakit varken, gülüm,
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim başındayken henüz"

Nazım Hikmet’in şiirleri ile lise yıllarında tanışmıştım. O zamanlar tabi pek anlam veremiyordum. Şiirlerden uzak bir okuma alışkanlığım vardı. Şiirle ilgilenmeye başladıktan sonra Nazım Hikmetsiz bir şiir okuması düşünülemezdi. Belli başlı şiirlerini okumuş. Bazılarıyla ilgili incelemeler bile okumuştum. Kitap siparişi verirken bu kitabı da son anda listeye dâhil etmiştim. Uzun süre kitaplığımda bekledikten sonra nihayet elime alıp okumaya başladım. Kısa olmasına rağmen İş güç derken fazla okuyamıyordum. Birde şiir kitaplarını yavaş, tadını alarak okumam lazım. Sonra otostop ile yolculuğa çıktım. Bu yolculuk sırasında bana çok iyi bir arkadaş oldu diyebilirim. Bittiğinde ne olduğunu anlayamamış başa dönmüştüm tekrar.
YKY yayınlarının şairlerin seçme şiirlerinde oluşan eserlerini seviyorum.

Bir şairi tanımak için ideal bir kitap. Çünkü her konu ve temadan olan şiirlerini seçerek okurun önüne koyuyorlar. Mesela bu kitap ta Kuvayı Milli şiirlerinden tutunda Hapishanede yazdığı şiirlere, Aşktan tutunda memleket hasretine kadar yazdığı her temayla ilgili şiirlerini görüyoruz.

Kitabın içinde her şiirin hissettirdiği duygular olsa da Ceviz ağacının yeri ayrı. Hikâyesini biliyorsunuzdur zaten. Onun dışında Dört Hapishanesinden, 24 Eylül 1945, Bir Ayrılış Hikâyesi, Münevverden Mektup Aldım Diyor ki, Kederleniyorum şiirlerini daha çok beğendim. Kitaba adını veren şiiri de unutmamak gerek. Karlı kayın ormanını da Zülfü Livaneli ile keşfetmiştim. Tabi o zamanlar Nazım Hikmet’e ait olduğunu bilmiyordum.

Her şairin okunmasını isterim ama Nazım Hikmet’i okumadan geçmeyelim. Keyifli okumalar…

Okuduğum ilk şiir kitabı olduğu için yeri ayrı kalacak. İçindeki şiirler kronolojik sıralanmış, memleket özlemi son sayfalarda iyice artmış. Başlarda her şeye rağmen içinde umut taşıyan Nazım'ın son zamanlarda hasret yüzünden kederlendiğini gördüm. Şiirlerinin bazıları düz yazı gibi olsa da çektiği özlem beni incitti, oğlu Memet'e seslenişi içimi burktu. Şiirlerin, sayfalar yerine dizelerle ne çok şey anlatabildiğini anladım.

Nazım Hikmet'in benim, eşimin, kayınbabamın ve değerli dostum Ferhat'ın nazarında çok ayrı bir yeri vardır. Gönlümüzde her daim yaşayan bir şair. Bu kitabı, gerçek bir şiir kitabıdır. Okuduğum her şiirinde yüreğime bir ok saplanıyor. Hüzün, aşk, mutluluk gibi hissedilen bütün derin duygular Nazım'ın mısralarında nefes alıyor.

"Bıraksın peşimizi kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!"
"Güneşi zaptedeceğiz güneşin zaptı yakın..."

hele çocuklar geçiyorsa oralardan
hele güneşliyse hava
hele iyi bir haber almışsam dostluk üzerine
hele o gün sancımıyorsa yüreğim
hele sevdiğimin beni sevdiğine inanıyorsam o gün
hele o gun kendimle ve insanlarla aram iyiyse...

Bana çocukken şiir yazmayı öğreten, hayatıyla tüm zorluklara göğüs germeyi öğreten üstadım... Biz başka severdik o sebepten başka sevemedik derken tebessüm ettiren üstadım, daima yaşayacak ve yaşatılacaksın...

Nazım şiirleriyle tanışmak adına güzel bir derleme olmuş. Içinde 'sen yanmasan, ben yanmasam' gibi 'ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında' gibi, 'sarışın bir kurta benziyordu' gibi ya da 'çocuklara kıymayın efendiler' gibi aşina mısraların yanında Karlı kayın gibi üst düzey şiirler vardı. Ama belki de en iyisi Memleketimden Insan Manzaraları' şiirinden bir bölümdü. Bu arada Tuna'nın suları ile ilgili mısralarını da çok sevdim...