Henüz Vakit Varken Gülüm (Seçme Şiirler)

"Paran varsa eğer
Bana bir fanile bir don al,
Tuttu bacağımın siyatik ağrısı."

Param var diyorum Nazım baba alayım ama sen yoksun. Sana dünyalar alayım desem nafile. Çaresizlik kokan şiirlerini bize bırakıp çekip gitmişsin işte.

"Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında 10 kere döndü dünya" demişsin. Peki sen öldüğünden beri güneşin etrafında 55 kere dönmüş bu dünya bunu bilir misin? Bütün polisler fark etti artık Gülhane parkındaki en güzel ceviz ağacı olduğunu.

En güzel şeydir şimdi hatırlamak seni. Tarih 23 Eylül 1945 olmasa bile. Türk köylüsü hala kitap yerine topraktan öğreniyor her şeyi. Değişen hiçbir şey olmadı senden sonra.

Ve senin gibi öylesine ciddiye alıyorum ki yaşamayı,
yetmişimi görürsem eğer zeytin dikeceğim. Buralarda yetişmez ama olsun.

Haydarpaşa garında değilim.
Ne sene 1941'in baharı ne saat on beş.
Ama yine de merdivenlerin üstünde güneş yorgunluk ve telaş var.

Ama vakit yok Nazım Baba. Paris yansın yıkılsın artık kimin umurunda.

"Bir de kim bilir
sevdiğin kadın seni sevmez olur
ufak iş deme
yemyeşil bir dal kırılmış gibi gelir
içerdeki adama."

Nazım gibi bakmak, Nazım gibi gülmek, Nazım gibi susmak, Nazım gibi özlemek, Nazım gibi kokmak, Nazım gibi beklemek mahpus damında ve ölmek Nazım gibi öylesine...

Ülkemin değil, kişilerin kurbanı Nazım. Memleketine hasret bırakılan Nazım.
Yazdıklarının güzelliği, nedeniydi özlemi...

Ah Nazım...
Güzel Nazım...
Helâk oldum bilince seni, diğerleri gibi.

Bu vatanı seviyorum karış karış, geziyorum ayırmadan sağı solu, doğuyu batıyı senin yerine...
Bil ki içimdesin en güzel yerinde kalbimin...

Kimisi için "Mavi gözlü dev" kimisi için " Romantik komünist". Benim için o çocukluğum... Nazım Hikmet şiirleriyle büyüdüm ben ilk ezberlediğim şiir onundu. Edebiyatı onunla sevdim bu nedenle bir Nazım Hikmet kitabını incelemek hayli zor benim için ....
Öncelikle kendisi serbest nazımı çağdaş edebiyatımızda kullanan ilk kişi oluşunu ve bunda ne kadar iyi olduğunu bütün şiirlerinde kanıtlamış. Kitaptaki son şiir olan otobiyografi şiirinde şu dizeleri dile getiriyor

Yazılarım otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle yasak

Ne mutlu bize ki bir şairimizin daha kıymetini öldükten sonra anladık ...
Kim ne derse desin Nazım Hikmet bu gün umudun, aşkın ,kavganın,direnişin ,hasretin ve ümidin şairidir ... Nice Nazım Hikmet ile büyüyen çocukların yetişmesi dileğiyle.
"SENDE, BEN,İMKANSIZLIĞI SEVİYORUM,
FAKAT ASLA ÜMİTSİZLİĞİ DEĞİL..."

"Henüz vakit varken, gülüm, Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz, ben bir gece,
şu Mayıs gecelerinden biri Volter Rıhtımı'nda dayayıp seni duvara
öpmeliyim ağzından
sonra dönüp yüzümüzü Notrdam'a
çiçeğini seyretmeliyiz onun, birden bana sarılmalısın, gülüm, korkudan, hayretten, sevinçten ve de sessiz sessiz ağlamalısın, yıldızlar da çiselemeli incecikten bir yağmurda karışarak..."
Nazım Hikmet Ran
Yazarı ne kadar çok sevdiğimi anlamışsınızdır. Bu kitabını da çok sevdim. Yaşanmışlıkları ona yapılan haksızlıklar karşısında hep şiirleri ile romanları ile karşılık vermiştir çoğu kez. Her sözüyle bence tüm insanların yüreğine damga vuruyor. Daima favori yazarım olucak galiba ve her geçen gün onun hakkında bilgiler elde ediyorum ve daha çok aşık oluyorum canım ya...
Nazım Hikmet Ran

Nazım Hikmet denilince fazla söze gerek yok. En güzel şiirler bir çatı altında toplanmış ve sunulmuş bizede tereddütsüz okumak düşer.
Bunu itiraf etmeliyim: Nazım Hikmet'in şiirlerini okudum, şarkıya dönüştürülmüş eserlerini dinledim. Ama hiç ardı ardına şiirlerini okumamıştım. Kerem gibi şiirindeki cesaretini:

"Ben yanmasam 
Sen yanmasan
Biz yanmasak
Nasıl çıkar karanlıklar 
Aydınlığa"

Mavi gözlü dev, minnacık kadın ve hanımellerindeki kalp sancısını:

"Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
Dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
Bahçesinde ebruliii
Hanımeli açan ev..." 

Karıma mektup'daki umutsuzluğunu:

"En fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı"

Vapur'daki memleket özlemini:

"Bir vapur geçer Boğaz'a doğru.
Nazım usulcacık okşar vapuru,
Yanar elleri" 

O karmakarışık aşk hayatıyla, insan kalbinin hissedebileceği aşkın üstünde bir vatan aşkıyla zamanın ötesinde bir şairmiş.

Nazım Hikmet ve onu hiçbir vakit anlayamayacak olan ben. Herkes bu kadar severken acaba ben neden Nazım Hikmet’e meyil edemiyorum, şiirlerindeki tadı alamıyorum. Herkes gibi ben neden anlamıyorum. Şiirlerini üç dört kere okumama rağmen edebi bir taraf bulamıyorum. Bana çok ama çok uzak yazılmış sözler olarak geliyor. Edebi bir taraf bulmaya çalışıyorum, ama yok. Ben Nazım’ı anlamıyorum.

Bazen diyorum ki kendi kendime, bir sözcük, bir kelime kurtarır mı şiiri? Ama bakıyorum sonra, tamam cümle güzel ama ne gelen tarafı bana hitap eder ne giden tarafı. Birçok kere denedim lakin hiçbir zaman anlamayacağım biri olarak kalacaksın galiba Nazım Hikmet.

Sevdiğim hoşuma giden şiirlerinde var elbet. Mesela “Bulutlar Adam Öldürmesin” ya da “Türk Köylüsü” bazen “Karlı Kayın Ormanında.” Bazen ise bir şiirin içerisindeki bir cümleni; “Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa,” seviyorum.

Sanırım seni anlamak için çok yetersizim. Lakin yaşım genç muhakkak bir gün bende yeteri kadar gelişip seni anlamaya, anlamaya gayret edeceğim.

Sözün özü; okuyun arkadaşlar, ben bilmesem de anlamasam da bu kadar insan yanılamaz. Elbet vardır bir bildikleri.

Sevgi ile kalın.

Ahhh Nazım'ım... Ne güzel bir adamsın.

Nazım Hikmet Ran...
Onun kim olduğunu ne yaptığını, nelere sevindiğini, nelere sinirlendiğini, üzüldüğünü, hayatını, acılarını, memlekete olan hasretini, kırgınlık ve kızgınlıklarını, hayat görüşünü e yanii her şeyi ama her şeyi aslında şiirlerinde bulmak mümkün.

Bu kitaptaki şiirler de yine çok güzel her biri yine yüreğe işliyor, dokunuyor.

Birçok konudan, farklı şekillerde, farklı imgeler ile şiirlerini serpmiş Nazım :)

Benim enlerim : Kerem Gibi, Piraye için Yazılmış Şiirler, Ben içeri Düştüğümden Beri, Yaşamaya Dair oldu. Sonunda yer alan otobiyografi ayrı güzel.
Nazım Hikmet Ran, mutlaka okunması gereken bir şair. Herkese şiddetle tavsiye ediyorum.
İyi okumalar :)

Nazım için yazacak çok söz, güzelleme vardı ama onun için yazılmış bir şarkıyı paylaşayım demiştim. Ancak kitabı okumaya tenezzül etmeyen bir arkadaş zannediyor ki bu şarkı kitabın içinde var. Demiş bu şiir kitaptan alıntı. Bir oku bakalım Nazım kendine böyle şiir yazmış olabilir mi?
Bir de şarkıyı dinle be:)

"Seni Dünya paylaşamıyor, şiirlerin bin dilde 
Seni senden okumak var ya seni aynı dile 
Mezarın orada olsa burada olsa ne olur 
Tepende bir taş olsa çınar olsa ne olur 

Kitapların özgür artık, müjdeler olsun Nazım 
Sen yazmaya devam et, hasreti yazma Nazım 
Varna önlerindeydin, Sen artık döndün Nazım 
Karadeniz köpürdü, memlekettesin Nazım 

Nazım Hikmet memleket, memleket Nazım Hikmet 
Kafiye için yazmadım, hasret sana memleket"

https://youtu.be/cYqYQvOwhZM

Lise zamanlarımda, sevmeyi sevilmeyi yeni yeni öğrenmeye başladığım zamanlarda...

Şiirler tanışmam ilk o zamanlarda oldu. İlk kez bi' kıza aşık oldum lise zamanlarımda.
İlk kez kalbimin pıt pıt atabildiğini öğrendim.
Cemal Süreya tuttu elimden götürdü. "Laleli'den dünyaya doğru giden bi' tramvaya" bindirdi.

Gençlik aşkları bir başka olurmuş.
Çok bekledim soğuk sokak kaldırımlarında.
Islandım dolu dolu yağan yaz yağmurlarında.
Balkona her çık dediğimde çıkan o sevdiğim yine çıkar mı diye çok bekledim.
Sabahları ağır ağır yürürken sokak lambasının ışığı altında, beraber girerdik eve babamla.
O sabah namazından gelirdi.
Bense açılmayan balkon kapılarının önünden...

Şiirle tanışmam ilk lise zamanlarımda oldu.
Sevdiğimi söylemeye cümlelerin yetemediğini ilk o zamanlarımda öğrendim.
İlk kez o zamanlarda yardım aldım ustalardan.

Nazım Hikmet, Turgut Uyar, Cemal Süreya...

Bi' "Hoş geldin kadınım benim" şiiri vardı. Beni benden alırdı Nazım'ım.
Bazı zamanlarda "Göğe Bakma Durağı"nda beklerdim.
Bazen de dolup taşardı nefretim şu dünyaya, "Üstü Kalsın" derdim hayata.

Şiirle tanışmam lise zamanlarımda oldu. Bir daha da bırakmadı peşimi :)

Bu şiir kitabı için ne söylesem bilemiyorum.
Sevginin, aşkın, cesaretin, başkaldırının şiirleri...
Hasretin, yalnızlığın, dolu dizgin zamanların...
Vakitsiz ayrılıkların, köşe başlarındaki sarılmaların...
Bugünün ve yarının şiirleri...

Bir ömür sol yanımızda taşıyacağımız insanlar için,
Bir ömür sürecek dizeler bunlar...

Sevdayla ve sevdaya dahil.

Ah Nazım ah! Sana yazılacak o kadar teşekkür, o kadar hasret ve özlem dolu mektuplar var ki...

En güzeli de, sana seninle seslenmek olur galiba:
"Ne güzel şey hatırlamak seni,
yazmak sana dair,"

Aşkla kalın, sevgiyle kalın.
Okumak isteyen herkese keyifli okumalar dilerim :)

İnanılmaz beğendim çok güzeldi ya herkes kesinlikle okumalı şiir seven sevmeyen ne biliyim aşırı güzel bir kitap. Yani kitaptaki bütün şiirler ayrı ayrı çok beğendim daha fazla Nazım Hikmet okumaya karar verdim bence sizde geç kalmadan başlayın derim. Şiirlerinin genel konusu yaşamından. Belki de bu daha da güzel yapmış bilemiyorum ama çok fazla altını çizdiğim yer oldu açıkçası. Severek okudum size de tavsiye ediyorum. Benim en çok sevdiğim şarkılardan olan ve aynı zamanda Nazım Hikmet'in şiiri olan Cem Karaca'nın Mavi Liman şarkısını bu kitapta geçen güzel şiirlerinden biri olduğu için alıntısını buraya bırakıyorum.

"Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın.."