E.Durmuş'un ilk kitabında hissettiğim o dinginlikten, huzurdan sonra beklentim tabii ki az da olsa yükselmişti. Paylaşımları, yazarken duygulanması, kapak çekimleri... bunları gördükçe de merakım tavan yaptı diyebilirim. Bir yolunu bulup kitabı aldım çok zaman geçmeden, ama okuyup okumama konusunda kararsızdım. Çünkü ilk kitabıyla aynı seviyede bir kitap bile olsa karşılayamayacak beklentimi, heyecanımı... Neyse ki daha fazla nazlanmadan okumaya başladım ve yaklaşık 2-3 saat gibi bir sürede kitabı bitirmiş, ağlıyordum... Beni ağlatmayı başaran bir kitap, tüm cümlelerinin altını çizdiğim bir kitaptan değerliymiş, bunu öğrendim Hep Sonradan'la. İçerikten çok bahsetmek istemiyorum, yoksa çıkmak zor olacak benim için. İçinde özellikle anne sevgisi ve aşk olmak üzere birçok tema barındırıyor kitap. Okuyunca ne demek istediğimi anlayacaksınız. Umarım sizi de etkileyen, bakış açınıza bir nebze de olsa farklılık katabilen bir kitap olur, keyifli okumalar.
