Şüphe, güve gibidir; küçücük olmasına kanar, önemsemez insan. Ne zaman ki en sevdiği tişörtünü delik deşik görür, o zaman anlar o küçücük şeyin ne büyük hasarlar verebileceğini.
Kimse görmesin diye gizli gizli ağlamaktan daha kötüsü de varmış şu hayatta; duyacak kimsen olmadan bağıra bağıra ağlamak...
Canı yanmış, korkmuş her çocuk gibi anne diye bağırıyordum. Anne uyan!