Dayıya Yunancada theios (İtalyanca, İspanyolca ve Portekizcedeki zio ve tio kelimeleri buradan gelir) yani "tanrısal akraba" denmesi, bu tip bir akrabanın aile topluluğunda ayrıcalıklı bir yer tuttuğunu düşündürmektedir. Bu yer ortaçağda öylesine önemliydi ki, kahramanlık şarkılarının çoğunda olay dayı ile yeğeni
ya da yeğenleri etrafında düğümlenmekteydi.