Yıllar geçmiş, olan biteni görmeyi engelleyen toz duman yatışmıştı. Kaos, delilik, kendi kendini yok etme ve rastlantıların bir araya gelmesi olarak görünen şey, esrarengiz ve trajik anlamsızlığıyla insanların aklını kaçırtmış olan şey, yavaş yavaş yeni bir yaşamın, yeni bir hareketin düzgün, açık ve belirgin çizgileri olarak ortaya çıkmaya başlamıştı.
Devrim kuşağının yazgısı yeni bir biçimde, mistik değil, mantıklı olarak ortaya çıkmaya başlıyordu. ivan Grigoryeviç, ülkenin, yok olup giden bir kuşağın kemikleri üzerinde doğan yeni yazgısını ancak şimdi kavramaya başlamıştı.