Her Şeyi Allah'a Söyleyeceğim
Mehmet NebioğluSözler ve Alıntılar
Burnuma gelen elma kokusuna anlam vermeye çalışırken, evlerden çıkan, damlardan inen çocukların kokuya doğru koştuğunu gördüm. Durmadan koşuyorlardı. Bombanın düştüğü yerden geliyordu elma kokusu. İnsanlar anlamsızca birbirlerine bakıyor, bakışıyorlardı. Arkamdan gelen sese dönünce babamın yukarı çıktığını gördüm. Uykusundan uyanmış, olanları anlamaya çalışıyordu. İki sokak ötede, elinde kırmızı bir bez ile yüksek bir duvarın üstüne çıkan bir adam bağırmaya başladı boğazını yırtarcasına:
“Sariiiiin! Sariiiiiiin!
Sarin mi? Ben bunu daha önce izlediğim Halepçe katliamı belgeselinde duymuştum. Saddam Hüseyin’in kullandığı kimyasalın adıydı. Binlerce insanı bu gaz ile öldürmüştü.
Sayfa 119
İnsanları parçalayarak öldürenler, bu zevkinden sıkılmış olmalıydılar. Elma kokusuna bürüdükleri sarin ile öldürmekten zevk alacaklardı artık.
Sayfa 121
Turap, o küçücük yaşında yanında yıllarca taşıdığı kurumuş papatyaları ablasının yüzüne döküp onu diriltmek ister.
Bu sırada şöyle haykırıyordur:
“ Her şeyi Allah’a söyleyeceğim!”
Evet, insan hep gitmek ister. İnsanın içinde gitmeye dair bir his vardır hep ve her an canlıdır, tazedir. Bazen bir evden, bazen bir diyardan, bazen de bir şehirden...
Sonuç olarak nereden olduğu veya nereye olduğu hiç önemli değil; hep gitmek, gidebilmek ister insan...
Her nereye gidersen git, bir yerlerden de kopup gitmiş olursun ve gittiğin yerden de gitmek istersin.
Sayfa 20
Papatya ruhlu kadınlar ve çocuklardı bu yağmurda çiçekler gibi ıslanan
Sayfa 34Kitabı okudu
Bazen gitmek kavuşmak olur, ulaşmak olur. Bazen de ayrılık olur gitmenin adı...
İçime bastıracağim duygularımdan, hüznüme bir darağacının olmamasından korkuyorum
Sayfa 41Kitabı okudu