Yalnız olmak, kendimizin en gerçek haline daha yakın olmak anlamına gelmiyor mu? Başkasıyla bağlantı halinde değilken, onların varlığı ve yargılarıyla seyreltilmemişken daha çok kendimiz değil miyiz?
Evliliklerin çoğunun yürümediğini gösteren istatistiklere rağmen insanlar evliliğin normal olduğuna inanıyor. Çoğu insan evlenmek istiyor. Başarı oranı bu kadar düşük olmasına rağmen, insanların kitleler halinde denediği başka bir şey var mı?
“Yaşları kaç olursa olsun çoğu insanın alelacele evlenmesinin ve boktan ilişkileri sürdürmesinin nedenlerinden biri de, yalnız başlarına rahat edememeleri bence.”