Tunç İlkman'ın okuduğum ilk ve tek kitabı. Zaten Ezgi Durmuş'un büyük takipçisi olduğum için tanıdım kendisini ve kitabını okumaya öyle karar verdim. (Belirtmeden geçemeyeceğim, Ezgi Durmuş'un kitabı Ya Da Biz Masal Olsak'la bazı ortak yönleri var ana karakterlerin) Yazar, şaşırtmayı ve okuyucuyu sinirlendirmeyi seviyor diye düşünmeme neden oldu kitap. Her sayfası yüzlerce kez düşünülmüş gibi, ''bakın şimdi siz böyle düşüneceksiniz ya, hah işte ben de sizi tekrar şaşırtıp onu böyle değil, şöyle yazdım'' diyor resmen T.İlkman. Tüm kitapta kızın ismine Zeyneb deyip son sayfalarda bunun saçmalık olduğunu falan söyleyen yazardan bundan sonra her şeyi beklemeliyiz gibi geliyor bana
