dünyayı duygusal olarak donuk bir gerçekliğe, duygusal olarak tam dengede bir sisteme dönüştürmek, nesneleri şiddetli duygu yükün den kurtarmak, hepsini sıfır duyguya taşımak, buradan da onları tamamen eşdeğer ve birbirinin yerini alabilir nesneler gibi kavramak söz konusu. Başka deyişle, tasarladığımız işle ri yapma isteği ve gücü olmadığından, dünyaya artık bizden hiçbir şey istemiyormuş gibi davranırız.