Bu kadar şeyi bilmenin ve bilerek hala onun aşkını istemenin ne zillet olduğunu bütün utancıyla anladığı halde, kendisini tutamıyor ve elinde olmadan bu sözleri ona söylüyor.
Ruh halim!
Dünyanın içinde, hayatın ortasında hayattan, dünyadan ayrı yaşıyor. Hayır, yaşamıyor. Buna yaşamak denir mi? İçini kaplamış olan bu uyuşukluğun ismi hayat olur mu hiç?
Ve Seza evlilik senelerini düşündüğü zaman içinde hiçbir tat bulmuyordu. Ne acı ne tatlı bir hatıra, hepsi de birbirine benzeyen, tıpkı bir fabrikanın seri imalatını hatırlatan günler...