Küsme kapı komşu hayat
terk etmeliyiz yarından tezi yok
kopya yüzler, kekeç diller şehrini
akıbet derkenar süsü
yok ülkedir baht dedikleri...
Esirge bizi Tanrım, Kabil içimizde.../ Kabil
Suyu yıka, alevi ısıt, ölümü yaşat
ey kendini kalabalıkta kaybeden şaşkın,
günahı yok kimsenin herkes kendine yük, üşüyor şimdi güneş ışıl ışıl ve bir ağaç kökleri semada gölgesi yitik rengahenk...
