Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Hiçbiryerden Haberler
William MorrisEn Eski Hiçbiryerden Haberler Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Hiçbiryerden Haberler sözleri ve alıntılarını, en eski Hiçbiryerden Haberler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.510 üzerinden
Otoritenin enkazı üzerinde uyumu inşa etme yönündeki tek bütünsel ütopya. Yüzyıllardır hayali kurulan özgür dünyayı resmediyor. Morris "Içinde yaşamaktan en çok hoşlanacağımız toplumu nasıl yaratabiliriz, vermem dayalı kitlesel üretim bizim için gerçekten de her şeyden daha mı değerlidir, sanayimizin ürünlerini gerçekten istiyor muyuz, hayatımızı gerçek ihtiyaçlarımızı ve arzularımızı karşılamak için çalışarak mi geçiriyoruz, yoksa kendimizi insan isteklerinin giderek büyüyen ticaretin taleplerine tabi kılındığı bir toplumsal sistemi sürdürmek için mi feda ediyoruz, hayattan gerçekten ne istediğimizi kendimize yeterince sık soruyor muyuz?" Sorularına kendi cevabını veriyor. Ve okuru kendi ütopyasını nasıl yaratacağını düşünmeye teşvik ediyor. (Arka kapaktan)
William Morris in ütopyası mutlu bir toplum için komünizmi şart koşmakta,insanların tümüyle eşit şartlarda yaşabilecekleri bir topluma nasıl erişebileceğini sorgulamaktadır.Doğayla bütünleşik ,eşitlikçi,devletsiz bir toplum tasavvur edilmiştir.Sanayileşmenin yerini toplumsal zanaat ekonomisinin aldığı özgürlükçü sosyalist bir topluma ilişkin ikna edici bir vizyon sunmaktadır. Yaşanılan dönem " Hayatın Eşitliği"dönemidir.Burası hiçbir şeyin israf ve berbat edilmediği bir bahçedir. Emeğin karşılığı hayat ve yaradılış bir ödüldür.Fabrikalara 'Toplu Çalışma Grupları ' denmekte ve buralarda birlikte çalışmak isteyen insanlar toplanmaktadır . 1 Mayıs günü "Sefaletin Yok Edilmesi Günü' olarak kutlanmaktadır.Özel mülkiyet kutsallığının artık geçerli olmadığı bir dönemden bahsetmektedir.Eğitim -Öğretim bilgi edinme sanatı olarak değerlendirilmektedir.İnsanların o kadar akıllıca sözünü ettiği ve o kadar da aptalca uyguladığı cezalar ,kendi korkularının dışa vurumundan başka neydi ? günümüz ceza sistemini bir özeti şeklindedir.Merak uyandıran ve mutlaka okunması gereken bir roman.
1800'lü yıllarda yaşamış olan William Morris'in ütopyası, kendi zamanından çok uzak bir zamanda geçiyor. Ona uzak fakat bize yakın. İngiltere'nin o zamanki şartlarından pek de hoşnut olmayan Morris, bir gece yatağına uzanır ve zamanın çetin şartlarının üzerine çöken yorgunluğuyla, görmek, yaşamak ve katlanmak zorunda olduğu bu çirkinlikten duyduğu rahatsızlıkla uykuya dalar. Tahmin edileceği üzere bambaşka bir zamanda uyanır. Daha sonra öğreneceği üzere neredeyse iki asır atlayarak 2003 yılına ulaşmıştır.
Elbette bizim yaşayıp deneyimlediğimiz 2000'ler Morris'in ütopyasından çok uzakta. Gerçeğin de Morris'in düşlediği gibi olmasını, en azından ona biraz daha yakın olmasını dilerdim doğrusu. Cinsiyetçilik, faşizm, kölelik, eşitsizlik, kapitalizm ve bunlar gibi aklınıza gelen diğer tüm kelimeler ortadan kalkmıştır; insanların dilediğince yaşadığı, herkesin sevdiği işi isteyerek yaptığı, mülk kavramının ortadan kalktığı, işbirliği esasına dayalı bir yaşam tarzının olduğu, herkesin 'birey ve toplum' için neyin doğru neyin yanlış olacağının ayırdına varabildiği, tarihteki olaylardan ders çıkararak geride bıraktıkları tüm bu çirkinliklerin yeni ve huzurlu dünyalarına sıçramasına izin vermedikleri bir zamanda geçiyor.
Sanırım ütopyalar gerçekleşmesi imkansız rüyalar, distopyalar ise gerçekleşmesini önleyemediğimiz kabuslar olmaya devam edecek, geçmişte böyle oldu, şimdi'de böyle ve inanıyorum ki gelecekte de böyle olacak.
Hayatımızı gerçek ihtiyaçlarımızı ve arzularımızı karşılamak için çalışarak mı geçiriyoruz? Yoksa kendimizi insan isteklerinin, giderek büyüyen ticaretin taleplerine tabi kılındığı bir toplumsal sistemi sürdürmek için mi feda ediyoruz? Bu soruların cevabını arayan kişisel bir ütopya kitabı. Bu kitapta tarif edilen ütopyada toplum fiziksel çalışmaktan zevk alan, doğayla tamamen barışık, makine kullanmayı sevmeyen, her daim neşeli, mülkiyet ve de para kavramı olmayan insanlardan oluşuyor. Din olgusundan söz etmiyor ama bence sosyalizmi din olarak benimsemiş bir kitap. Ben okurken biraz sıkıldım açıkçası. Sistem değişimi gibi konuları bence çok üstünkörü geçmiş.
Sanayi devrimi sonrası döneminin ilk ütopya örneklerinden olan Hiçbir Yerden Haberler, 19. Yüzyılda yaşayan William’ın kendini bir sabah 21.yüzyılda bulmasını anlatır.
Bu dünya eşitlikçi, doğayla iç içe ve devletsiz bir toplumdur.
Özgürlükçü sosyalist bu toplumda herkes mutludur çünkü herkes gerçekten yapmak istediği şeyleri yapmakta ve yaşamak istediği hayatı yaşamaktadır.
William Morris’in anlatımı oldukça akıcı ve anlaşılır.
Benim fikrime gelecek olursak içinde insan olan hiçbir denklemin herkes için mutlak mutluluk sunamayacağını düşünüyorum. Dolayısıyla Morris’in fikirlerinin büyük bir destekçisi olduğum söylenemez.
》Kitap 1800'lü yıllarda yazılmış ve 2003'te geçiyor. En çok merak ettiğim kısım da bu nokta oluyor. Neleri hayal etmiş yazar? Misal 2003'te hala at arabasıyla yolculuk yapılacağını.
》Mutluluk ütopyası. Yeni Londra'da herkes eşit. Komünizmi benimseyen bir ülke. Ülkede hiçbir yönetici, sosyal yaşamı düzenleyici kurum, kişi yok. Herkes istediği işi yapıyor ve herkes ihtiyaç olanı üretiyor ve ihtiyacı olanı alıyor. Gerçekten o kadar ütopik ki. Insanlığın hiçbir zaman bu noktaya gelebileceğini sanmıyorum
☆ WiLLiam Morris 1800'Lü yıLLarda şahane öngörüsüyLe 2003 yıLLarına gidiyor, gördükLeri ne yazık ki ütopik bir dünya. Bu şekiLde yaşam oLamaz mı? ELbette yaşamak mümkün ama insanLarın bitmez biLmez hırsLarı, cahiLLikLeri, yıLLar önce kurmuş oLdukLarı ve bizi hapsetmiş oLdukLarı kapitaLizm ve tüketme odakLı hayatLarımızLa şuan pek mümkün görünmüyor. Ne zaman tükettiğini üreten varLıkLar oLursak, kitapta anLatıLan güzeL ve cennet gibi bir yaşam o zaman oLuşur. BizLer beceremedik, umudum yeni nesiLLer; daha güçLü, herşeyin farkında, biLinçLi, üretken nesiLLerLe. BizLere de bu konuda çok iş düşüyor, UYANMAK, Uyandırmak, BiLinçLenmek...
☆ GeLeLim kitap konusuna; yazar bir arkadaşının yaşamış oLduğu o güzeLim ütopik hayatı kendi ağzından bizLere aktarıyor. AnLatımı sade, anLaşıLır ve akıcı.
☆ Morris gözündeki 2003 İngiLtere'si; cinsiyet ayrımı yok, herkes sevdiği ve istediği işi yapıyor ve çaLışmaktan çok mutLu, para diye bir şey yok, maL müLk, köLeLik, eşitsizLik, kapitaLizm, suç işLeme oranı diye bir şey yok ki hapishane diye bir yer de yok. Tüm insanLar yaşLarından daha da genç görünüyorLar, hastaLık yok denecek kadar nadir, üretimLeri zaten ayrı bir konu. Ve daha nice resmen yüzümüze çarpıLan konuLar...
☆ 2020 yıLına geLmişiz ama Morris'in komünist dünyasından haLa çok çok uzağız, çok üzücü
》Okunması gerekenLer Listenizde ve kütüphanenizde yer aLması gereken bir kitap. Okuyun, okutturun...
William Morris doğayla iç içe, eşitlikçi, devletsiz bir toplum için pazara karşı açılmış savaşın içine soktu beni Trafalgar meydanında kurşuna dizilenlerden birisiymişim gibi hissettim, zaferin ardından gelen güzellikleri. Aşk hakkında olan kısımda evli çiftlerin ayrılışı aşamasında olan kavgaların çoğunun aslında özel mülkiyetten kaynaklandığını.
Distopya kitaplardan sonra çok iyi geldi. Dili anlatımı çok akıcı ve güzel. Asla sıkıcı değil. İnsanda bahar havası bırakan bir kitap. Alışılagelmiş dünyaca ünlü klasiklerden Farklı. Kitabı okurken resmen dinlendiğimi hissettim.
William Morris'in kaleme aldığı bu ütopya romanı'nın diğer ütopya romanlarının pek çoğundan farklı bir yapısı var:
Bu ütopyada, kahraman uyandığı anda kendini bir anda bir ütopyanın içinde buluyor. İngiltere'de yaşadığı yerlerin kapitalizm ve endüstri devriminden, hangi süreç sonunda bu kadar uzak olabildiğini anlamaya çalışan kahraman, yeni ütopyadaki yaşayanların mutluluklarına hayran oluyor.
Ancak, bu yeni ütopya'da da sıkılan, yarış yapmak isteyen, eski düzenin hayata getirdiği kompleksiteden acaba memnun olur muyduk diye soran insanlar var. Yazar, yenisini övmekle beraber, eskisinin de getirdiği hayat mücadelesiyle hayatı doldurduğundan bahsetmek istemiş.
Sizde de insan sıkılır mı? İstanbul'a veya bir büyük şehire alışan insan bir köye/dağ evine gidince bir süre sonra sıkılır mı? Özler mi kiri, pası, trafiği, gürültüyü? Özlerse bu insan, gerçekten insan mıdır, yoksa robot mu? İnsan dünyada niye vardır? gibi soruları William Morris'e sormak isterdim.