Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Hiçlikle Yokluk Arası
Önder Deniz Çavuşlar
Senden uzaktayken masallar büyüttüm içimde.
Mutsuz sonla bittiler.
ve ben senin;
her dediğine inanacak haldeyken,
neden "bitti" deyişine inanamıyorum!
Sesini bir vazonun içindeki okyanusa saklıyorum...
Biz üç kişiydik.
Sen, ben, sevgilin!
Adın dudaklarıma değen en güzel melodiydi, sevilmekten eskimiş bir şarkının nakaratında.
Her ne oluyorsa olsun, sonsuza kadar unutmayacağımız korkunç bir kabusu yaşıyoruz!
|Önder Deniz Çavuşlar
Adım hansel !
Çikolatayı bıraktım....
Geriye dönüşüm yok!
İnsanlar tarafından suçlanmaktansa onların kalbimi kırmasından dolayı üzgün olmayı yeğledim.
Sana geçmişim dememek senden hiç geçmemek için çırpınıp durdum yıllarca. Bazı rüyalar meğer başka hayatlarınmış...
Uzun yola çıkma niyetinde ama ilk durakta inme hevesindeydi.
Korkma diye başlıyordu Mehmet Akif. "Korkma; kaderimiz bizden alınamaz" diyordu Dante. "Çoğu insan özgürlük istemiyor çünkü özgürlük sorumluluktur ve çoğu insan sorumluluktan korkuyor.” diyordu Freud. Ve Sabahattin Ali; milletini korku içinde bırakanlara lanet ediyordu.
Çok uzaktan geçen gemileri seyrettik. Deniz bir adımımız kadar yakın, bir ömür uzaktaydı. Göğe baktık, ufuk çizgisine sonra. Biraz içtik, gökyüzünden. Yaşadığımızı anımsatan teselli ikramiyesi gibiydi sanki o gün hayat. Bu kalabalık kentte ve bu sıkıcı akşam vakti bilmeni istedim.
Yaralar net, hatıralar flu..