En Eski Hicviyeler kitaplarını, en eski Hicviyeler sözleri ve alıntılarını, en eski Hicviyeler yazarlarını, en eski Hicviyeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şair Eşref denilince akla hiciv-mizah gelir. Arapça ve Farsça bilirdi. Kalemi ve mizahtan başka bir silahı yoktu ama hayatı, hapisler sürgünlerle geçti.
Hiciv türünden başka şiiri yok gibidir. İnsan hakları, özgürlük, eşitlik, meşrutiyet, batılılaşma gibi konulara önem verdi. Yergi türünün ünlü temsilcisi olan Eşref geniş bir kitleye yayılan şiirlerinde, sık sık açık saçık deyimler, küfür yollu sözler kullandı, toplumsal bozuklukları sergiledi.
Osmanlının yıkılmasını hep birilerine yükleriz ya, bir devlet aksaklıkları mizah-hicivle dile getirmekten başka suçu olmayan bir memuruna hayatı zindan ediyorsa, elbette yıkılacaktır ki, varsın yıkılsın.
HicviyelerŞair Eşref · Bilgi Yayınevi · 197029 okunma
"Kabrimi kimse ziyaret etmesin Allah için
Gelmesin, reddeylerim billahi öz kardeşimi,
Gözlerim ebnâ-yi âdemden o kadar yıldı ki,
İstemem ben Fatiha, tek çalmasınlar taşımı…"
Etmeden tahkik hiç söz söylemem bir şahs için,
Eski bir darb-ı meseldir gerçi orman taşlamak.
Hicv edersem hâini, zâhid, günâh ettin deme,
Din-i İslâm’da sevabdır çünkü şeytan taşlamak!
Padişahım, bir dirahta (ağaca) döndü kim güya vatan
Daima bir baltadan bir şahı (dal) hali (boş) kalmıyor
Gam değil amma bu mülkün böyle elden gitmesi
Git gide zulmetmeğe elde ahali kalmıyor
"Hükmüne bizler daha hayran olduk demekten,
Bu ne hata, ne ayıp, ne de en küçük günah,
Ölmüş eşek, at, katır etleri yemekten,
Anırır, çifte atar, kişner olduk maşallah."