Ömrüme yemîn ederim ki, insanların çoğu hakkı bâtıldan, doğruyu yanlışldan ayırd etmek husûsunda kendilerini çok akllı ve mahâretli sanırlar.
Halkın çoğunda bu durum hâkimdir. Bir sözü, kendilerinin iyi bildiği bir kimseden nakl ederek söylesen, o söz bâtıl da olsa hemen kabûl ederler. Değersiz ve kötü bildikleri bir kimseden doğru bir sözü nakletsen red ederler. Hakkı dâimâ kişiyle ölçerler. Kişiyi hakla ölçmezler. Bu durum, büyük bir dalâletdir.