Hikayeler
Ahmet Hamdi TanpınarHikayeler Gönderileri
Hikayeler kitaplarını, Hikayeler sözleri ve alıntılarını, Hikayeler yazarlarını, Hikayeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocukken sokağımızda bir havagazı lambası vardı. Gündüzleri söndürmeyi unuturlardı. Etrafına yabancı, yalnız kendi bildiği bir şeyi bekler gibi öyle yanar dururdu; dalların yaprakların arasında. Sakın öyle bir şey olmayayım?
kadın koyu kestane renkli gözleriyle ona gülümsedi. sabri bir lahza berrak bir pınarda yıkandığını sandı. bütün varlığı, bu kapanık havada tıpkı bahçenin son gülleri gibi, her türlü gerçek fikrini reddediyor gibiydi. bir insandan ziyade bu bahçenin bir köşesinde bu güzel yaz gecesinden kalmış bir rüya olabilirdi
Sayfa 151 - Yaz Yağmuru
Bu an, herkesin kendi menfaatlerinin bahçesini son defa sulayacağı andır.
Sayfa 215 - TeslimKitabı okudu
Görülecek şey. Ama bir kere için.
Sayfa 159 - Yaz YağmuruKitabı okudu
Yorgunduk, haraptık, fakat büyük bir işin humması içindeydik. Meyus değildik. Bizi yalnız bir tek şey kurtarabilirdi: Kurduğumuz hülyaların, ümitlerimizin iflâsı.
Sayfa 131 - Evin SahibiKitabı okudu
Tabiatın sessizliği, dedi, öyle zannedildiği kadar korkunç bir şey değil. Yalnız biz buna bir türlü alışamıyoruz.
Sayfa 97 - Erzurumlu Tahsin EfendiKitabı okudu
"Bir hastahanede, dışarıdaki mevki ve payelerimiz, servet ve imkânlarımız nasıl birdenbire ikinci derecede kalıyor."
Sayfa 101 - Dergah Yayınları - Evin Sahibi
"Yatak oldukça geniş... Ben bir kenarına uzanıyorum, o bir kenarına... O, yani hastalığım."
Sayfa 100 - Dergah Yayınları - Evin Sahibi
... tam kendi seviyesinde bir insanın yaşaması lazım geldiği gibi yaşıyor, düşünmesi lazım gelen şeyleri düşünüyordu. “Bu muydu benim meselem?” Fakat kendisi istememişti ki, her şey kendiliğinden olmuştu “Dünya kan, ateş içinde yahu!” diye kendi içinden devam etti. Fakat hayır bunu düşünemezdi. O, hayatında kurulan acayip tahtaravallide, kah bir taraf kah öbür taraf ağır basarak yaşayacaktı.
Küçük bir tesadüf her şeyi altüst edebilir.
Birdenbire içi başka türlü sızladı.
Hiçbir şey yapamazdı.
Bütün yollar kapalıydı.
O kendi hayatında
Sabri kendi hayatında mahpustular.
Onu beklemiyordu, gelmeyeceğine emindi.
O geçici bir yaz yağmuru, bir aydınlık fırtınası idi.
O kadar..
İnsan kafası mazi ile istikbal arasında işler.
bu yüz hakikaten bir bahar bahçesinde görülmüş rüya kadar güzeldi.