Yazarken, daha doğrusu annemi düşünürken hala içimin derinliklerinde bir yerde bir sızı başlar, gitmez. Uzun süre karnımın içinde çalkalanır. Sözcükler kağıda döküldükçe içimdeki sızı artık karnıma sığmaz, boğazıma kadar yükselir.
Yazarken, daha doğrusu annemi düşünürken hala içimin derinliklerinde bir yerde bir sızı başlar, gitmez. Uzun süre karnımın içinde çalkalanır. Sözcükler kağıda döküldükçe içimdeki sızı artık karnıma sığmaz, boğazıma kadar yükselir.
"Dışarıdan narin görünse de içi mermer gibi sert veya tam tersi de olabilir. Ne fark eder? Hepimiz zamanından önce olmuş ham birer meyve gibiyiz. Öyle umutsuz ve mutsuzuz işte."
'' Kimsin sen? '' Bu soruyu kendinize hiç sordunuz mu? Ben sordum, hem de tabancayla ilk kez ateş ettiğim, o yağmurlu günde sordum.Yanıtını o günlerde bilemezdim tabii. Çünkü bunu size yaşadığınız hayat söyleyebilirdi ancak.