Tanrı, düalitesi (advaita) olmayan bir özdür veya bazılarının
da savunduğu gibi, düalitesi yoktur ancak ilişkileri (Vişiştadwa-
ita) yok değildir. O, ancak Öz (asti) olarak kavranabilir.l Ancak
bu Öz, varlık ve oluş olarak ikili (dwaitibhava)2 bir tabiat içeri-
sinde varlığını sürdürür. Aynı şekilde, tam bir bütünlük (krits
. nam, pümam, bhüman) olarak adlandırılan şey aynı anda hem
açık hem kapalı (nirnktanirnkta), hem sesli hem sessiz (Shabda-
şabda), hem belirgin hem belirgin değildir (Saguna, nirguna),
hem fani hem ebedi (kalakala), hem bölünmüş hem bölünemez
(sakalakala), hem belli bir görünürlüğe sahip hem de hiçbir gö-
rünürlüğe sahip değildir (mürtamürta), hem zahir hem zahir ğildir (vyaktdvyiıktiı), hem ölümlü hem
ölümsüzdür (martydmartya) ve bu böyle devam eder. Onu yakın (apara), içkin bir te-
zahür şekli ile tanıyan kişi, onu aynı zamanda nihai (para), aşkın
tezahürü ile de tanır. Kalbimizde yiyip içerek yer eden Kişi, ay-
nı şekilde Güneş'teki Kişi'dir.