"İnsan hakikati zekâsı ile değil, önce kalbiyle aramalı. İnsanların hepsi aynı tarzda duyar, başka başka düşünürler. Çünkü, hakikatin ilkeleri tabiattadır ve insanlar bundan çıkardıkları sonuçları çıkarlarına uydururlar. İşte bunun içindir ki, hakikati temiz bir kalple aramalı. Çünkü, temiz bir kalp anlamadığı şeyi anlamış, inanmadığı şeye inanmış gibi görünmeye kalkmaz. Böyle bir kalp ne kendini, ne sonra başkalarını aldatmaya yeltenir. Onun içindir ki, temiz bir kalp, kendi çıkarlarına kapılan çoğu insanların kalpleri gibi, zayıf olmak şöyle dursun, kuvvetlidir. Ve bu haliyle hakikati aramaya ve muhafaza etmeye elverişlidir. "
"Her insan hakikati kendi mutluluğu için aramalı. Yoksa, kendisini yetiştirenlerin peşin hükümlerine ya da menfaatlerine kalırsa, pintinin, aç gözlünün, batıl inançlının, kötünün hatta yamyamın biri olup çıkar."