Ölümü, hayır ölümü değil, yokoluşu, yokluğu, hiç varolmamış gibi olmayı düşününce yüzü neredeyse minnetle dolu, göğün ve denizin kaynaştığı sonsuz uzaklıklara baktı, baktı, baktı..
Tepesinden birkaç martı çığlık çığlığa uçup kaçtı. Martılar geceleri nerde tünerdi acaba? Ah, ne saçma soru.. ama şimdi martıların nerde tünediğini nasıl da bilmek istiyordu.