Kahramanın yolculuğu modeli giderek bir araç olmaktan çıkıp, doğrudan hayatın anlamı durumuna gelmektedir. 20. yüzyılın sonlarına doğru artan biçimde görülen bu yönelim, gerçeklerden kaçan, ayakları yere basmayan, geçmişin küskünlüğüyle geleceğin hayalleri/düşleri arasında sıkışmış ama şimdiyi anlamlandırmaktan yoksun bir kuşağın yetişmesine katkı sağlamaktadır.