Hortlağın 25 Öyküsü
AnonimHortlağın 25 Öyküsü Sözleri ve Alıntıları
Hortlağın 25 Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Hortlağın 25 Öyküsü kitap alıntılarını, Hortlağın 25 Öyküsü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu kralın ülkesinde insanlar ancak gözlerine duman kaçtıklarında ağlarlarmış; karasevdaya düşmüş yaşayan ölüler hariç, hiç ölümden söz edilmezmiş. Bekçilerin ellerinde saf altından sopalar bulunurmuş. Kral her yönüyle zengin bir insanmış, lakin tek bir kederi varmış; o da bir çok karısı olduğu halde hiç oğlunun olmaması imiş.
Eyvah, benim ay ışığı kadar narin, ay yüzlü güzel sevgilim yok; acaba gece onun güzelliğini mi kıskandı? Ay korkmuş gibi duruyor; ışınlarıyla beni daha önce sevindirirken, şimdi o ışınlar zehirli birer ok gibi kalbimi deliyor.
Kadın ona bir de Somaprabha (Ay Işığı) adında, güzeller güzeli bir kız çocuğu doğurmuş. Eşsiz güzellikteki kızın evlenme çağı geldiğinde kız, annesi aracılığı ile babasına ve ağabeyine şu mesajı yollamış: "Ben evlendirilmek için ya kahraman bir savaşçıya, ya uzağı gören birine, ya da sihir gücü olan birine verilmeliyim; eğer benim yaşamıma değer veriyorsanız böyle yaparsınız."
Eğer evinde bir güzel beklemiyorsa dönüşünü, ona ev demezler; o zincirsiz bir hapishanedir.
Ben bir krallıkta doğduysam niçin bu kadar fakirim? Yaratanım niçin bu yoksulluğa bu kadar büyük bir hırs vermiş?
Ama bunlar bir rüya değildi, çünkü onları açık bir şekilde uyanıkken gördüm. Galiba Patala'nın kızları benimle dalga geçtiler.
Hizmetkarlarının rahat ya da dertli olup olmadığını bilmeyen krallara lanet olsun! Bu gibi durumları bildirmeyen saray görevlilerine lanet olsun!
Krallar ise kibirle şişmişlerdir, filler gibi kontrolsüzdürler ve zevk bağlılığı karşısında ahlak bağlarını koparırlar. Kendilerinden emindirler; kral olduklarında başlarından aşağı dökülen kutsama suları, adeta akıllarını da başlarından alır gider. Krallık şemsiyesi onları güneş ışınlarından korur gibi gerçeğin ışıklarından korur ve rahatlık rüzgarının çarptığı gözleri doğru yolu seçemez.
Bir insanın talihi bir kez döndü mü dünyadaki herşey ona karşı döner; şu süt, yağ ve şekerle süslenmiş pirinç benim zehirim oldu.
Ormana girdiğinde, onları himaye eden gece, gözyaşlarına benzeyen sabah çiğleriyle elveda demiş.