Hoşça Kal Anne... Bir insanın annesine veda etmesi mümkün müdür sahiden? Canından çok sevdiği insanı sonsuzluğa uğurlamak mümkün müdür ki? Annenin tanımını sizlere sorsam eminim ki hepiniz en güzel sevgi sözcüklerini kullanır ya da anne sevgisinin anlatılamayacağını söylersiniz ki haklısınız da. Anne... Her şey, can. Allah'ın doğumumuzdan itibaren bize yol göstermesi için verdiği o müthiş melek. Bazılarımız şanslıyız, annemiz yanımızda ve yine bazılarımız şanssızız, annemiz cennete erken gitti. Duygu Batu, seni bir yazardan önce kanadı kırılmış bir kuş olarak görüyorum. Ama sonrasında o kanadını öyle sarmışsın ki sen, çok güçlü bir kadın olmuşsun. Hayatın cilvesine yenilmemişsin, can-ı gönülden tebrik ediyorum seni. Hayat seni küçük yaşta olgun bir yetişkin yapmış, acılarla erken tanışmışsın. Hayatta başına gelebilecek en kötü şey gelmiş, anneni kaybetmişsin genç yaşta. Öncelikle Allah sana sabır versin.
Hayat işte, diyecek bir şey bulamıyorum.
Duygu Batu, Hoşça Kal Anne kitabında babası tarafından öldürülen annesine olan özlemini, sevgisini, onun yokluğunda yaşadığı boşluğu, yıkılışını ve yine ayağa kalkışını anlatmış. Kitap büyük puntolarla yazıldığı için kitap zamanınızı pek almıyor, hemencecik bitiyor. Yalnız kitapta bir günce edası olduğu için daha çok bir genç kızın üzüntüsüne şahit oluyorsunuz. Beklentiniz yüksek olmasın, ben kitabı okuduğumda sürekli aynı şeyleri tekrar tekrar okuyormuş hissine kapıldım.
Yorum dışında Duygu Batu'ya hayatında mutluluklar diliyorum.
