Peygamberin gözdesi, müminlerin anası, kıyametin gelini Hz. Ayşenin anıları…
"Bunlar benim özel anılarım… Mahremim… Müminlerin Anası olan Ayşenin değil… Onun en sevdiği kadının, Hümeyrasının hatıratı…Yaradanın nurunu içinde barındıran, cennetin yedinci katına yaşarken çıkmış kişinin göğsünde uyumuş, soluğuyla etrafına yaydığı gül rayihasını en yakınından içine çekmiş olan ben; İslam toplumunun kısaca Ebu Bekir olarak bildiği kutsal şahsiyetin kızı, Aişa Bint-i Abdullah ibni Ebu Kuhayfanın belleğinden divitine akan bu anıları senden sonra ilk okuyacak insanoğlundan niyazım, bana karşı dürüst olmasıdır. Resul ül Allahın soluğunu yüzünde, bedeninde, ruhunun derinliklerinde hissetmiş, o esintiyle bir ömür tüketmiş olan bu faninin de her şeyden önce bir kadın olduğunu unutmasın.
Kıskançlığı, ihtirasları, bedeni ve ruhunda patlayan tüm insani zaaflarıyla birlikte safkan bir kadın olduğunu…
Kadınların rüzgâra benzediğini…
Nereden, ne şiddette, ne zaman eseceğinin belli olmadığını…
Allahın insanoğluna onun içinden can verdiğini…
Doğum sürecinde onu kadının fanusunda üç karanlık içinde, bir yaratıştan öbürüne geçirerek oluşturduğunu…
Ve kadının kıyamete kadar hangi çağda beden bulursa bulsun, asla değişmeyeceğini bilerek okumasını niyaz ediyorum."
