Hüzün, ismiyle herkesi fazlasıyla hüzünlendiren kitap...1964-1983 yılları arasında yaşanan bir sürü kayıp, maziye özlem, hayalkırıklıklarıyla dolu bir roman.Ayşe Kulin 29 yaşında 4 erkek çocuk sahibi,iki kocadan da aldatma sebebiyle boşanma ve bu boşanma süreçlerinde yaşadığı sancılı zamanlar,geçim derdi , evlat hasreti,çocuklarını yalnız bırakmayan onlara her zaman destek olan anne.Okuduğumda o kadar çok üzüldüm ki Ayşe Kulin bunları mı yaşamış gerçekten diyerek şaşkınlık yaşadım. O azmi,o yenilmemezliği, ne kadar zor durumda kalsa da eşlerine ve hiçkimseye boyun eğmediği,hep güçlü kaldığı, elinden gelen işlerin en iyilerini her zaman yaptığı için; onu daha çok sevip, takdir ettim. Babasına olan sevgisi çok büyüktü o yüzden hayatının en büyük kahramanının, babasının kaybıyla yaşadığı travma ve kitabın sonunda yer alan ama yayınlanmayan şiirle son buldu. Ayşe Kulin'in hayatındaki bazı kesitleri merak edenler onu daha iyi tanımak isteyenler olursa okumalarını tavsiye eder hepinize her kitap için iyi okumalar dilerim.
