Hüzün Gondolu
Tomas TranströmerQuotes
.
Zaman düz bir çizgi değil, daha çok bir labirent ve doğru yerde duvara yakın basarsanız, acele eden adımları ve sesleri duyabilirsiniz, diğer taraftan geçerken kendinizin geçtiğini duyabilirsiniz.
...
.
Işık beni geçti ve zamanı katladı.
...
.
Biraz karanlık içtin ve görünür oldun.
...
Çok yetenekli bir konyağın hafif esintisi
alıp götürüyor onu
tam ortasında bir görevin.
Hep bir görevi vardır.
Yılda iki bin mektup!
Yanlış yazdığı sözcüğü yüz kere yazan okul çocuğu
eve gönderilmeden önce.
Gondol ağır yüklü hayatla, basit ve siyah.
(...)
KIŞ ORTASI
Bir mavi işık
fışkırıyor dışarı giysilerimden.
Kış ortası.
Tınlayan buzdan tamburlar.
Yumuyorum gözlerimi.
Sessiz bir dünya var
sessiz bir çatlak
ölülerin
sınırdan kaçırıldığı.
Sayfa 40Kitabı okudu