"Pancho'yu tanıdığım zaman on beş yaşındaydım.On sekizimde de evlendik.Bir çiftlikte çalışıyorduk ve cinsellikten hiç bir şey anladığımız yoktu. Yıllar geçti,ve bir gün çiftlikte yangın çıktı,evimiz yandı. Ben ciddi şekilde yararlandım ve yataktan çıkamadım.Pancho sanki çocuğuymuşum gibi bana baktı.O benim yaralarımı yalarken benim nasıl olgunlaştığımı bilemezsin Floreana.Kendimi ona nasıl borçlu hissettiğimi,bağlandığımı anlatamam.Her gün tarladan dönmesini bekliyordum.O bana canımın yanıp yanmadığını soruyordu,ben de yandığını söylüyordum ve bu aramızda törene dönüştü sanki.
İlkimiz de canımın yanmadığını biliyorduk ama başka türlü davranmaya cesaret edemiyorduk. Eğer o yangın olmasaydı aşkın ne olduğunu hiç bir zaman öğrenemeyecektim. "
O küçük kızlar
babalarının gerçek sevgilisi;
hiçbir zaman hiçbir yere gitmeyecekler gibi,
düştüklerine yoluna yaşamın
annelerinin sevgilisi.
çok sonralarda bir gün birbirlerinin;
eski zamanlardan kalma bir yasa bu.
Gel bana,dinle beni
Anlatacaklarım var sana.
Adrienne Rich
Az bulunur
Bir kırmızı ateşti,
gördüm seni içiyordun
sevimli ve öldürücü.
Elinde şampanya kadehi
Gülüyordun kahkahalarla,
Ağlamamak için hıçkırıklarla....