Hz.insan yine seni okudum soguk gecenin ay isiginda.aslinda seni ona anlatmak istedim yazarin cumlelerinden esinerek.hani cabuk buyumek istersin ya ,buyuncede cocuklugunu ozlersin tipki ay gibi o da cikar buyur,memnun olmamis olmali ki bir daha doğmayi dener. Yarindan cekinir gunes ona gercegi yasatinca, tipki insan gibi hz insan da yarindan endiseli ama tek farkla o yasamaya devam eder, hic olmeyecekmis gibi ...ve kendine sahip olmadan baska seylere sahip olmaya calisir gecede kalmaktan urkuyor olmali.acaba BEn varliklarin neresinde bulunuyorum,toplum icerisinde nerede duruyorum sorular sorular..burada durmali ve basimizi ellerimizin arasina alip dusunmek gerekiyor . akip giden bu hayata kendimizi kaptirip gidiyoruz .bir turlu duramayip,durmayi bile beceremiyoruz. Dusunen durmali ki dusunme harekete gecebilsin.her ne oluyorsa olsn ama hareketi surdurmelidir.ve kendini bilip tevazu icerisinde kendini itirafta bulunmali.ben "BENİM" olan BEN hakikatini itiraf etmelidir.yani ruhu itiraf etmelidir.cunku ruh piserse beden de pismis olur.hamliği pisirmelidir.bizler duygularla taniniriz soyle ki kelimeler anlar,kavramlar bilir,duygulari ise taniriz..dedim ya seni ay isiginda anlatiyorum ve son olarak yazarin cumlelerine birakiyorum"dus ve duşuncenin duştuğu evler(Kalpler) viran olmus durumda, duyularin dunyasinda camur banyolari yapiyoruZ; kalplerimiz kirlenmekte. Halbuki dus ve dusunce arinmis kalplere misafir olur." o kadar cok sey yazmak isterdim ki bu kitabi gece dusundum de ay uyumak uzre ve harflerin kelimelerin de uykular geldi nokta geceye inat uyumamakta.cok guzel kitap. iYİ OKUMALAR.
