I. Murad
Yavuz BahadıroğluSözler ve Alıntılar
Osmanoğulları'nın rahm-ı mâdere (Anadolu'ya) düşüşü, Selçuklu'nun can çekişme safhasına rastlar. Devlet oluşu ise Selçuklu'nun ölümüne tevafuk eder.
Sayfa 13Kitabı okudu
Tecrübe dediğimiz nesne hatalarımızın oğludur.
Sayfa 96Kitabı okudu
En korkunç düşman, mahiyeti meçhul düşmandır.
Sayfa 57Kitabı okudu
Gibbons şunları yazmaktadır: "Şu vakıaya itiraz edilemez ki Osmanlılar, yeni zaman içinde milliyetlerini tesis ederken dinî hürriyet umdesinin temel taşı olmak üzere vaz etmiş ilk millettir. Arkası kesilmeyen Yahudi tazibatı ve engizisyona resmen muavenet mesuliyeti lekesini asırlar esnasında Hıristiyan ve Müslümanlar, Osmanlıların idaresi altında ahenk ve vifak içerisinde yaşıyorlardı.”
Sayfa 55Kitabı okudu
Fethedilen şehrin en büyük kilisesini camiye çevirmek kutsi bir anane haline gelmişti.
Sayfa 36Kitabı okudu
Yerli halk ilk defa insani hakların farkına ve tadına vardı. Müslümanlarla kaynaştı. “Bizans askerlerinin püsküllü miğferlerine, Osmanlı yiğitlerinin sarığını tercih” eder oldu.
Sayfa 40Kitabı okudu
Busbeck ise şunları yazıyor: “Türk sistemini kendi sistemimizle mukayese ettiğimiz zaman, istikbalin başımıza getireceği felâketleri düşünerek titriyorum. Sefer görmüş ve zafer itiyadı kazanmış askerler, meşakkatlere tahammül kabiliyeti: vahdet, intizam, disiplin, kanaatkârlık, tecrübe ve uyanıklık... Bizde ise umumî fakr, hususî israf, sarsılmış kuvvet, bozulmuş maneviyat, tahammülsüzlük, itaatsizlik, sefahat... Bunların en kötüsü, düşmanın zafere, bizim hezi- mete alışmış bulunmamızdır.”
Sayfa 68 - Osmanlı’daki esirlerin Pençik sistemiyle orduya kazandırılmasını Busbeck, Avrupa’daki Afrikalı kölelerle kıyaslıyorKitabı okudu