Rasulullah'ın asr-ı saadette yaşayanları "Ümmetin en hayırlısı” olarak nitelendirmesi peygamberliğin mucizelerindendir.
Asr-ı saadet İslam tarihinin altın asrıdır. İslam tarihi o asır kadar bereketli, ahalisi güçlü, kuvvetli, cihada karşı samimi ve doğru, Allah yoluna yapılan da'veti yer yüzünün her köşesine yaymış bir asır daha görmemiştir.
Saadet asırlarında hafızlar her tarafa yayılmış, tabiîn gençleri sahabilerin bulunduğu yerlere giderek, sünneti ölümden (kaybolmaktan) kurtarmak için hadisler ezberlemiş, onları takip eden diğer gençler de Tabiî'nin Ashab'tan hadis nakledenlerine giderek onlardan hadis alıp ezberlemişlerdir. Böylece sünet emaneti Mâlik, Ahmed ve diğer tedvin ehli olan zatlara ulaştırılmıştır. (Tedvin: 2.asırda hadislerin devlet emriyle bir araya toplanması)
Peygamberliğin mübarek kokusunu aksettiren bu nakiller, emin hafızlardan diğer emin hafızlara tevdi edilmiş (aktarılmış) tir. Böylece Allah'ın kitabından sonra müslümanların en değerli ve kıymetli kültürleri sünnet oldu.
Mirasçıların miraslarını aldıklarında kuvvet ve makam sahibi oldukları gibi, Sünnet'te Müslümanların gücünü arttıran önemli bir miras olmuştur. Ashab ve tabiînden miras olarak Devraldığımız İslâmın bu şerefli mirasına benzer bir mirası hiçbir ümmette görmüş değiliz. Bu mübarek ve kudsî mirasın en değerli olanı Ebu Bekir, Ömer ve Osman (R. Anhum)ın onunla son derece ilgilenerek Kur'ân ayetlerini cem'edip, kiraatı tesbit ile onları mushaflarda muhafaza etmeleri olmuştur. Allah (c.c.) onlara en iyi mükafatı versin. Âmin!
Bu büyük mirasın hazinelerinden birisi de, her sahabinin Rasulullah'ın hadis, hutbe, emir, yasak ve ikrarı gibi teşriî hayatla son derece ilgili olan mevzuları ezberleyip, tabiînden kardeşleri ve çocukları olan zatlara ve kendilerine iyilikle tâbi olanlara aktarmalarıdır. Bu durum hiçbir peygamber ve sahabileri için bu şekilde olmamıştır. Beşeriyetin ahlâk ve teşri' alanında en büyük mirasları olan bu miras, tabaka, cins, renk demeden ümmetleri iman ile bir araya getirmiştir.
Ashab-ı kiramın insanlık yararına yapmış oldukları hizmetleri ancak zâlim, hakkı kabul etmeyen ğayr-i müslim veya İslamın zahir (açık hükümleriyle) değil, batınîliğini iddia ederek ona göre hükmeden zındıklar küçümseyebilir.
Bu asîl neslin bize bıraktığı mirasın diğer bir yanı da, İslâmı mümtaz ahlâk ve müşfik hareketleriyle ümmetlere arzetmeleridir. İslâmı yaşamakla O'nu başkalarına sevdirmişler, güzel karekterleriyle misal olmuşlar, böylece İslâmı başkalarına öğretebilmişlerdir. Onların bu durumu, asırlarında bilinen ve en ücra köşelerde yaşayan milletlerin İslama girmelerine vesile olmuştur.
.jpg)
