Dilimin ucuna bilinç dışı gelmiş birkaç dizenin ya da denemelerimde yer alan kimi paragrafların, beni şaşırttığını söyleyebilirim. Buna ister çoğunluğun bildiği ortak sözcükle “esin” diyelim, isterse bilincin bir oyunu; adı bir yana, bu tür bir yaratıcı ses, içimde yer alan bir başka ben'in varlığını düşündürtüyor. Yunus Emre'nin dizesiyle söyleyecek olursak:
“Bende bir ben vardır benden içeri”