Herkesin bir gün içindeki ben’i keşfetmesi için bazen bir resim, bazen bir koku, bazen bir müziğe ihtiyacı olacaktır. İçindeki ben seni alıp götürecektir. Bazen kaybettiğin annene bazen yitip giden çocukluğuna bazen de hiç beklemediğin bir yolculuğa çıkaracaktır. Sen bilsen de tünelin sonunda ölüm olduğunu, tereddütsüz adım atacaksın sonunu düşünmeden. Belki aynı zamanlarda bir anne, içindeki beni dinleyip yollara düşecek, çocuğunu ararken yolun kesişecek, birbirinizi bulacaksınız hayat buna da müsaade etmeyecek. Sadece yaşadığını bilip nerde olduğunu bilmeden ya da nerde yaşadığını bildiğin halde uzaktan seyretmekle yetineceksin.
Sonuç ne olursa olsun içinizdeki beni dinleyin, bırakın sizi istediği yere götürsün. Ben, içindeki beni dinleyip çocuğunu aramak için yollara düşen çaresiz anne ile karşılaştım. Tek umudu çocuğunun da bir gün içindeki beni dinleyip kendini bulmasıydı. Kavuşmak bazen imkansız bazen mucizelere bağlıdır.
Diyarları dolandım dağlar, taşlar yol aldım
Senin için bu yerde gece gündüz ağladım
Senin için her yerde gece gündüz ağladım
Bakışların gözümde, kanlı giysin elimde
Senin için her yerde gece gündüz ağladım
Derdimi kimse bilmiyor
Halimi kimse sormuyor
Senin için bu yerde gece gündüz ağladım
Senin için her yerde gece gündüz ağladım
