Yılın başından bu yana okuduğum en tatlı kitaptı. Yazarı ilk defa okuyorum. Yorumlamamda edebi dil, üslup vb şeylerden öte hikayeye odaklanmak istiyorum. Çünkü hikaye beni o kadar çok içine çekti ki var olan eksiklikler de gözüme çarpmıyor. Küçük bir köye tayinini isteyen Ela Mercan, yılların hasretiyle birbirini arayan Kevser ve Zahire teyze, mavi önlükleriyle Sırça'da doğallığın içinde büyüyen elma yanaklı çocuklar, saçlarını örgülü seven Ayşegül ve köyümüzün doktoru Çınar. Her birisi içinizi sımsıcak yapacak karakterler. Nahif bir kitap okumak isterseniz bakabilirsiniz. Keşke sonu daha farklı bitseydi dedim çünkü evet biraz klişeye kurban gitmiş. Aynı Kevser ve Zahire teyzenin hikayesi gibi Ecem ve Ela'nın hayat mücadelesini okuyarak devam etmek isterdim veyahut Çınar'ın da gözünden hikayeyi okumak ya da Çınar ve Ela'nın masum aşklarının belki sonu bize bırakılmış bir yarımlıkta kalmasını.Ancak hepsinden öte dediğim gibi sıcacıktı. Köyün iki sınıflı okulunda sobanın üstünde koca bir kazanda pişen pudingi siz de öğrencilerle birlikte yiyorsunuz ya da sizler de o samimi köy halkının sofralarına eşlik ediyorsunuz. Sevgi ve samimiyetle kalın
