İçimdeki İstanbul Fotoğrafları

Hiç kuşku yok ki bakmak, ama sadece bakmak zorunda kalanlar için, ancak ertelemelerin doğurduğu umutlarla taşanılabilecek hüzünlü bir fotoğraf bu.

Aslına bakılırsa tüm yaşananlar ne zaman biteceğini bilemediğimiz bir oyunun içinde kalmış gibiydi. Sahneler değişiyor, yeni oyuncular, yeni replikleriyle hikâyeye katılıyordu. Bazen sahicilik, bazen de oyunculuk hünerleriyle...

Reklam

Dilara

Mesele değildi, herkes istediğini, istediği gibi hissedebilirdi. Asıl mesele hakikatin bir daha kendini gösteremeyecek kadar kaybolmasında, çok derin sulara gömülmesindeydi.

Dilara

Birileri hayatın bir yerlerde sürdüğünü birlerine anlatmak için mutlaka uyumazdı, uyutmazdı, ayakta kalırdı sanki. Geceleri yaşamanın duygusu başkaydı üstelik. Gece insanları başkaydı.

Dilara

Ayrıca suçlu yok biliyorsun. Suçsuz da yok. Yanlış, doğru, haklı haksız da... Sadece insan ilişkileri var.

nil

@mermaidsdiaryy·

4y

Şehrime bu ihaneti yapanların bu şehirli olmadklarını, olamayacaklarını düşünmek bile içimi rahatlatmaya yetmiyor. Yaşadıktan sonra kaybetmekten duyulan ıstırap, hiç yaşanmayınca kaybedildiği sanılandan daha ağır değil midir çoğu kez?