Sevgiyi, anlayışı, hoşgörüyü, kabullenmeyi hep başkalarının gözlerinde arıyor ve mutsuzluğa mahkum ömrümüzü tüketiyoruz. Sanıyoruz ki olaylar, insanlar, sahip olduklarımız ya da olmadıklarımız mutsuzluğumuzun kaynağı. Eğer kendi içimize bakarsak İçimizdeki Rehber’in önce kısık, sonra giderek yükselen sesini duyabiliriz. O bize araştırmanın arayan olduğunu söyleyecektir.