Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
İçimden Geçen Şehirler
Yıldız Ramazanoğlu
Şehirlerde kitaplar gibi . Bazı kitapları tekrar tekrar okuruz; yaşımız ilerledikçe, hayat dair deneyimlerimiz genişledikçe her seferinde kitap bize başka türlü görünür. cümleler sanki öncekinden farklı kurulmuştur. Şehir de böyle.
bir şehir plancısı bu tanımı çok sevdi:)
Şehirleri bir resim gibi değil nefes alan, emek isteyen, yaralanıp sonra iyileşen sevgi ve şefkat canlılar olarak gördüm. Ağırbaşlı, dikbaşlı , yumuşak başlı ya da başına buyruk şehirler. İçine adım attığımız andan itibaren bizi derinden etkileyen, şeklini birbirimizi karşılıklı sararak, dışlayarak, yeniden yoğurmaya başladığımız ele avuca sığmaz canlılar.
Yürünecek ne az yer var artık.
Yolcu vapuruyla yarışan yolcular olmasaydı, insanların kiminin gözleri uzaklara dalmış, kimi de dalar gibi yapmış öylece yolculuğun bitişini bekliyor olacaklardı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bazen şekilleri yanılsamalar halinde bizim hayal gücümüz, değişken ruh halimiz yaratır.
Her şey saçma ama artık hiç kimse hiçbir şeye şaşırmıyor , çünkü herkes her şeye alışmış durumda.
Sayfa 146Kitabı okudu
Reklamla ve medyayla genel bir rıza imal eden, halkı bir şekilde ikna eden sinsi zulüm sistemi.
İnsan bazen herkesin çarparak çarpılarak nereye aktığını merak ediyor.
"Durun kalabalıklar!" demek mi lazım?
İstanbul...Zaman bir görünüp bir kayboluyor.
Mektup yazma son romantiklerle birlikte yirminci yüzyılın boz bulanık sularına gömüldü.
Sayfa 33Kitabı okudu
"Doğup büyüdüğümüz şehirde ilk gençliğimizi de geçirmişsek şehrimiz odur artık. "
Osmanlı aydınlarının ışıltılı, keyifli şehri kendilerini kaybedercesine keşfetmeye başladığı bir dönemde Victor Hugo Sefiller'i yazıyordu. 1868'de yayınlanan eserde yüzlerce sayfayı Paris'in varoşlarına ayırmıştı. "Burası korkunç bir yerdir. Burası karanlıkların kuyusudur. Körlerin çukurudur burası. Cehennemin ta kendisidir."
O günden bugüne şehirler için söylenen şeylerin hepsi birden doğrudur, iddiaların tümünün bir toplamıdır bu mekanlar. Şehir en çok da yalandır, oyalanıp durduğumuz, bizi evrenin genel ahenginden koparan, şu dünyadaki sınırlı vaktimize, en değerli mülkümüzü yiyip bitiren yerdir.
Neden Kabe’nin her yerden görülebilecek şekilde bir dağın tepesine ya da şehrin yüksekçe bir yerine inşası murat edilmemiş? İhtişama ulaşmak için hep yukarıya doğru yol almaya alışık ruhlarımız için tam bir paradoks.
Yanına yaklaşılmadıkça şehrin hiçbir yerinden bir türlü görülemeyen kara örtülü ev. Kabe. Dağlara tırmandıkça daha çok göremezsiniz. Siz yükseklere çıktıkça o daha çok görünmez olur. Bu da Mekke’nin sadece inananların ürperebileceği özel gizlerle dolu bir peyzaj.
Hukukla sağlanan soğuk şiddet