İçimizde Bir Yer

Herkesin kendi duygularının kölesi olduğunu kanıtlar derecede bir kitap. İlk defa bir kitabın 'tüm sayfalarını' fosforlu kalemlerle çizdim. Kendi hayatımın hikayesini dinledim resmen. Yüreğimde olup nasıl anlatılır ki bu diye kıvrandığım duyguları buldum okurken.

Deneme yazılarını okumayı genelde pek sevmiyorum. Ama .Ahmet Altan bu kitabında Victor Hugu,Virginia Woolf, Oscar Wilde , Tolstoy,Gorki gibi birçok yazarının alıntılarına yer vermesi denemesii sevmeme neden oldu. Kısa ve ilginç efsane ve masallarada yer vermesi ilgi çekici yapmış kitabı.Kitapta genellikle aşk, mutluluk, sevinç, hüzün, özlem, üzüntü, ihtiras,şehvet,tutku ,kıskançlık, öfke gibi duyguları yer vermiş.Bu konuları kendi duygularını ve yazarların alıntılarından yararlanarak anlatmış. Kısacası özetlersem yazar bize hepimizin içinde bir başka kişiye yer olduğuna , bize verilenin ne olduğunu hayata iyi bakmadığımız için göremedigimizi yani hayata iyi bakmamız gerektiğini, geleceğe bakmamızı farklı ve güçlü bir şekilde anlatmış.Size, sizi, hayatı, insanları, duyguları anlatan bir kitap.

Birkaç yıl önce okumuş ve inceleme yazmamıştım. Ahmet Altan kalemini sevdiğim bir yazar. Birkaç kitabını daha okudum. Kitabın dili oldukça sade, kolay okunuyor. Güzel bir kitap.

Düzinelerce kitap okudum bu zamana kadar. Hepsi yepyeni bir dünya yepyeni bir keşifti benim için. Sıkılıp yarıda bıraktığım, bittiğine nerdeyse üzüldüğüm kitaplarım oldu. Ama hiçbiri “İçimizde Bir Yer” kadar etkilemedi beni. En zor, en ümitsiz, en çaresiz zamanımda tanıdım Ahmet Altan’ı. Önyargıyla okudum, hiçbir beklentim olmadan... Bir insan bir duyguyu ancak bu kadar güzel anlatabilir ancak bu kadar güzel hissettirebilir ancak bu kadar güzel aktarabilir. Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin hala başucu kitabım.Hala acabalarım olduğunda elime alıp tekrar tekrar okuyorum. Eğer sizin de hala adını koyamadığınız hisleriniz varsa "içimizde bir yer"'e başvurun.

Tanrı bir anlığına yeryüzüne eğilip usulca üfleyerek hafızamızı silseydi ve biz yaşanmış herşeyi unutarak, iki yabancı gibi yeniden karşılaşsaydık ne olurdu?
Birbirimize aldırmadan geçer miydik?
Yaşadıklarımızı bir daha yaşamak için birbirimize doğru bir daha yürür müydük?

Kitabın içinde son derece akıcı denemeler var. Bir çoğunda kendimizi bulduğumuz, kendimizi tanıdığımız, "evet gerçekten de öyle, yazarın kaleme aldıklarıyla benim hayatımdaki kesitler ne kadar da benzer" diyebileceğimiz... Aslında ben deneme türlerini pek sevmiyorum ama, bu yazarın İçimizde Bir Yer kitabını, etkileyici ve samimi buldum oldukça. Kitapta kendi yaşantınızdan izler bulunca çok şaşıracağınızı söylemeliyim. Kendinizi bir de Ahmet Altan kaleminden tanıyın derim.

Öncelikle güncel bir kitap değil onu belirteyim.2004 basimi benim elimdeki . Kitaplığımda bir köşede unutulmuş gönlüm el vermedi okunmadan kalmasina ve okudum. Çabuk okunuyor zaten.Ahmet Altan ‘ın okuduğum ikinci kitabi. Daha önce "isyan günlerinde aşk" kitabini okumuştum.
Dilini sade bulmakla beraber genelde sıkıldığım bir tarzı var Ahmet Altan ‘ın. Yine de her emeğe saygı duyduğumdan ve de elimde başka kitap olmadığından kendisine bir şans daha verdim.
( herkes 58. Şansı hak eder yani sonuçta)
Kitap birbirinden bağımsız 30 hikayeden oluşuyor. Bazen bir sohbet havasında bazen hikaye havasında kaleme alınmış 30 hikaye...
Kendimi ve hayatımı bol bol sorguladığım bir okuma serüveni oldu yine benim için. ( Bu aralar sürekli sorguluyorum zaten)
Hepimizin parcasi kayıp bir bulmaca olduğunu , hatta içimizde bir başkası icin ayrılmış bi yer olduğunu düşünüyor Ahmet Altan. ( Bu noktada kendisine katılıyorum. Içimde parçası kayıp bir puzzle var) Içimizdeki o boşluğun kayıp parçanın duygularımızda bir girdap yarattığını düşünüyor "karşımızdaki her kadin yada erkeğe o boşluğa uyacak mi diye bakiyoruz " diyor. Elimizde sindirella ayakkabisi acaba ayakkabinin sahibi bu mu diye bakıyoruz. Tam olarak neyi aradığımızi kendimizde bilmiyoruz gerci de..
Bu arayis icinde bize hükmeden duyguları ve duygularınızın kölesi oldugumuzu anlatan hikayeler geciti aslinda bu kitap. Aşk, öfke kıskançlık özlem bunlarin hepsinin bizi esir aldığı hikayeler geciti.
Bir duygular karmaşası icinde kendi bilinmezligimize yaptığımız yolculukta derinlerimizdeki ışığı ortaya çıkarmaya çalışmış yazarımız. Okudukça kendimi bulduğum yerler oldu tabi ama genel anlamda sıkıldığım bir okuma seruveni oldu benim icin. Okumak isteyene keyifli okumalar dilerim

lisede arkadaşımdan ödünç alıp bir günde okuyup çok etkilenmiştim, öyle ki bu kitabı alıp tekrar okumak istiyorum diye kafamda hep kalmıştı. Ama keşke okumasaydım, o gün hissettirdiği hayranlık ve kafa karışıklığıyla kalsaydı diyorum. Beğenmediğimden değil, fakat eski tadı alamadım.

Ahmet Altan'ın ilk ve son okuduğum kitabıdır. Daha doğrusu onu bile yapmaya çok zorlandım. Sürekli olarak okuyucuyu sorguluyor. Soruya soruyla cevap verme gibi bir durum var. Ayrıca herhangi bir olay yok kurgu yok duygu yok kuru bir kitap. Başlarda ilgi çeken sözler var ama sonradan artık o kadar yavan geliyor ki insan satırları okurken başka şeyler hatta başka kitabı bile düşünebiliyor. Tavsiye etmediğim ilk kitap budur.

İçerisinde denemeler mevcut. Hepsi farklı farklı konuları anlatıyor. Okudukça kendinizi bulduğunuz, hak verdiğiniz yerler fazlasıyla var. En hoşuma giden de sayfalardan birinde Aşk İksiri adlı denemede en sevdiğim şiirin birkaç mısrasını bulmam

Ahmet Altan’ın okuduğum ilk kitabıydı. Denemelerden oluşan bu kitapta yazar aşk, özlem, ihtiras, tutku, hüzün, mutluluk gibi bir çok duyguya yer vermiş.

Aynı zamanda Tolstoy, Gorki, Virigina Woolf, Victor Hugo gibi yazarlardan alıntılar yapılması kitabı güzel kılan noktalardan biriydi.

Hugo’nun sevgilisi Adele’ i ne kadar çok sevdiğini, Hugonun annesi öldüğünde Adele’ in dans ediyor olmasını şöyle anlatıyor: “O gece dans eden Adele’ le, annesinin ölümüne ve sevdiğinin neşesine ağlayan Victor mutlu olamazdı.”

Tanrının huzursuz yanı olduğumuzu söylüyor. Haklı olabilir. Ve şunu da söylemek gerekiyor: Eminim hepinizin içinde bakması gereken bir yer vardır. Kitap bunu yapmanızı biraz kolaylaştırabilir.

Yazım tarzıyla , dokunduğu duyguların masumiyeti ile cevaplar arayan sorularıyla ve bir sürü sorunun cevabıyla okumanızı tavsiye edebileceğim bir kitap. "Özellikle çakıl taşları"yazısını ve "Eleni ve küçük gelin" yazısını çok beğendim.